Odbudowa Starego Miasta w Warszawie jest bezprecedensowa. Miasto zostało zniszczone w ponad 90 procentach. W przypadku Starego Miasta zdecydowano się na rekonstrukcję zabytkowej tkanki. Choć było to sprzeczne z ówczesnymi trendami w odbudowie, wskrzeszenie zabytkowego centrum miało przywrócić mieszkańcom ducha. Tak się też stało. Wysiłek ten został ukoronowany wpisaniem odbudowanego Starego miasta na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1980 roku. Od tej historycznej decyzji upływa właśnie 40 lat.
Warszawskie Stare Miasto to bez wątpienia symbol i jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w kraju. Jest punktem obowiązkowym na liście wszystkich wycieczek szkolnych odwiedzających Warszawę. Jest też w całości kreacją architektów i architektek z Biura Odbudowy Stolicy. Rekonstruując pieczołowicie Zamek Królewski i kamieniczki przy Rynku przyświecała im idea podniesienia na duchu Polaków, zgnębionych wojną i ciężką powojenną rzeczywistością. Był to wspólny wysiłek wielu architektów i architekt, a także wielu mieszkańców i mieszkanek stolicy. W 1980 roku uhonorowaną tę pracę wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W uzasadnieniu komisji czytamy:
Ponad 85% zabytkowego centrum Warszawy zostało zniszczone przez nazistowskie oddziały okupacyjne. Po wojnie mieszkańcy Warszawy podjęli dzieło odbudowy, które doprowadziło do odtworzenia kościołów, pałaców i domów będących symbolem polskiej kultury i narodowej tożsamości. Jest to wyjątkowy przykład całkowitej rekonstrukcji zespołu historycznego.
rocznicowa konferencja
Rocznicę tego wydarzenia postanowiono uczcić konferencją pt. „The invincible city. Society in cultural heritage recovery”. Odbędzie się ona w środę, 21 października. Inicjatorem jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, które do współudziału w tym wyjątkowym wydarzeniu zaprosiło ekspertów z Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO, Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS), Międzynarodowego Centrum Badań nad Ochroną i Konserwacją Dziedzictwa Kulturowego (ICCROM) oraz Narodowy Instytut Dziedzictwa.
Wydarzenie skierowane jest do polskich i zagranicznych specjalistów: architektów, urbanistów, historyków, archeologów, konserwatorów, a także przedstawicieli władz samorządowych, którzy poprzez udział w debacie mogą czerpać inspirację i wiedzę płynącą z historycznych doświadczeń takich miast, jak Warszawa.
prelegenci i prelegentki z całego świata
Konferencję otworzą prof. Magdalena Gawin – Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Generalny Konserwator Zabytków oraz prof. Jadwiga Łukaszewicz – Prezes Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS. Wśród prelegentów znajdą się m.in.: Mechtild Rössler – Dyrektor Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO, Marie-Laure Lavenir – Dyrektor Generalny Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (ICOMOS), Bogusław Szmygin – Prezes Międzynarodowego Komitetu Naukowego Teorii i Filozofii Konserwacji Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (THEOPHIL — ICOMOS).
w geście solidarności
Debata została podzielona na dwa panele tematyczne, oba prowadzone w języku angielskim. Pierwszy pt. „Ruins, bricks and dust. International experience of the recovery of historic cities” będzie dotyczył doświadczeń nabytych w ciągu 75 lat od odbudowy miast po zniszczeniach wojennych oraz zmieniającej się relacji konserwator versus społeczeństwo w procesie odbudowy. Z kolei drugi panel jest gestem solidarności z Bejrutem. W dyskusji pt. „Ruins towards future. How to plan a recovery process? Solidarity with Beirut”. Zostaną przedstawione uniwersalne wytyczne określające postępowanie z dziedzictwem w momencie zniszczenia, a także wizje przyszłości i nowe podejścia do procesu przywracania dziedzictwa przy wsparciu międzynarodowych gremiów eksperckich.
Udział w webinarium jest bezpłatny, wystarczy zarejestrować się na stronie organizatora.
