Maciej Rembieliński, Jakub Augustyniak i Zofia Jackowska zostali nagrodzeni w konkursie na rzeźbę Lixa. Zwycięski projekt: „Harmonia kontrastów” zostanie zrealizowany i obiekt stanie przed biurowcem przy ulicy Kasprzaka w Warszawie. Modele przestrzenne prac „Słoneczniki na Woli” oraz „Homo viator” staną się z kolei elementem aranżacji wnętrz kompleksu biurowego.
kompleks biurowców Lixa
© Yareal
konkurs
Konkurs adresowany był do studentów Pracowni Obrazowania dla Mediów oraz absolwentów Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, których zadaniem było stworzenie wielkoformatowej rzeźby plenerowej, zaprojektowanej specjalnie dla przestrzeni architektonicznej kampusu biurowego LIXA (proj.: HRA Architekci). Rzeźba miała komponować się z zastaną przestrzenią i stanowić integralną część krajobrazu, równocześnie pełniąc funkcję elementu identyfikującego lokalizację. Wyniki konkursu były opublikowane na naszym portalu.
W konkursie zgłoszono 23 prace spełniające kryteria regulaminowe. Ich oceny dokonało jury pod przewodnictwem prof. Sławomira Ratajskiego, Dziekana Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Jako dziekan Wydziału Sztuki Mediów muszę wyrazić dużą satysfakcję z możliwości udziału naszych studentów w tak profesjonalnym konkursie, który daje im niezwykle rzadką możliwość realizacji trwałego projektu artystycznego w przestrzeni miejskiej. W studentach budzi to nadzieję na dalsze spełnianie aspiracji artystycznych w życiu publicznym. Mam też nadzieję, że bardzo dobre rezultaty konkursu zachęcą Yareal Polska, sponsora konkursu, do dalszej współpracy z naszym Wydziałem — mówi prof. Sławomir Ratajski.
Ponadto w komisji zasiedli: Stanisław Rewski z pracowni HRA Architekci, Wojciech Wagner — Zastępca Dyrektora, Biura Architektury i Planowania Przestrzennego m.st. Warszawy oraz przedstawiciele Yareal Polska — Jacek Zengteler, Prezes Zarządu oraz Olga Prokopiak, Dyrektorka Marketingu. Prodziekana WSM, dr Katarzyna Stanny, prof. uczelni, pełniła obowiązki sekretarzy konkursu.
Jury — od lewej: Wojciech Wagner — Zastępca Dyrektora, Biura Architektury i Planowania Przestrzennego m.st. Warszawy, Jacek Zengteler, Prezes Zarządu Yareal Polska, Olga Prokopiak, Dyrektor Marketingu Yareal Polska, dr Katarzyna Stanny, prof. Uczelni, Prodziekan WSM, prof. Sławomir Ratajski, Dziekan Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Stanisław Rewski z pracowni HRA Architekci
© Yareal
„Harmonia kontrastów”
Rzeźba przedstawia zrównoważoną relację pomiędzy dwoma przeciwstawnymi elementami: delikatnością światła a solidnością stali i betonu. Symbolizuje ona równowagę między dynamiką miejskiego krajobrazu a ludzkim dążeniem do harmonii. Centralnym elementem jest stalowa, chromowana rura, reprezentująca nowoczesność i postęp technologiczny. Jej błyszcząca powierzchnia odbija otoczenie, tworząc spójność z przestrzenią wokół niej. Na rurze umieszczono trzy betonowe bloki, symbolizujące fundamenty każdego wielkiego przedsięwzięcia. Koncepcja rzeźby wyraża nie tylko estetyczne wartości sztuki, lecz także przesłanie o równowadze między tradycją a nowoczesnością, siłą a delikatnością, stabilnością a dynamizmem. „Harmonia kontrastów” zachęca do refleksji nad relacją człowieka z otoczeniem oraz znaczeniem harmonii w kontekście dzisiejszego życia korporacyjnego.
Projekt „Harmonia kontrastów” — rzut
© Maciej Rembielińsk
Obiekt Macieja Rembielińskiego składa się z rury chromowanej o szerokości 20-30 centymetrów (w zależności od miejsca). Na rurze umieszczone są trzy betonowe bloki o wymiarach 80 × 30 × 40 centymetrów. Długość rzeźby wynosi 6,5 metra, szerokość 2,7 metra, a wysokość 4,3 metra (w najwyższych punktach).
Projekt „Harmonia kontrastów” — widoki
© Maciej Rembieliński
„Słoneczniki na Woli”
Praca Jakuba Augustyniaka harmonijnie łączy historię miejsca z nowoczesnością, nawiązując do tradycji i idei Biennale Rzeźby w Metalu, które miało miejsce na Woli w 1968 roku. Projekt ten jest hołdem dla idei upcyklingu i recyklingu, kluczowych wartości tamtego wydarzenia. Rzeźba stanowi odpowiedź na współczesne wartości i stawia pytania dotyczące ekologii, przemian społecznych, klimatycznych i gospodarczych.
Usytuowana w nasłonecznionej przestrzeni praca komponuje się z otoczeniem, przedstawiając słoneczniki, chwytające promienie słoneczne, rzucające ciepły, żółty cień na przestrzeń biurową i otaczający teren. Kontrastowy kolor nawiązuje do pierwotnej kolorystyki rzeźby „Żyrafy” Dariusza Frycza, wykonanej podczas Biennale, podkreślając znaczenie ekologii oraz wyróżniając się w miejskiej przestrzeni jako charakterystyczny punkt na mapie dzielnicy Wola i całej Warszawy.
Projekt „Słoneczniki na Woli”
© Jakub Augustyniak
Konstrukcja rzeźby składa się z trzech słoneczników o wysokości odpowiednio 7, 6,3 i 5,5 metra, z kwiatami o szerokości 3,5, 3 i 2,5 metra. Wykonane ze stali czarnej, malowanej, z wykorzystaniem jak największej ilości materiałów z recyklingu, słoneczniki mają stalowe łodygi z ażurowymi liśćmi, dodającymi konstrukcji lekkości. Kwiaty, wykonane z barwionego szkła z recyklingu, przyciągają uwagę i integrują społeczność z budynkiem.
Projekt „Słoneczniki na Woli”
© Jakub Augustyniak
„Homo viator”
Rzeźba Zofii Jackowskiej odwołuje się do znanego motywu ikonograficznego człowieka — podróżnika, łacińskiego „homo viator”. W filozoficznym kontekście topos ten przedstawia nieustanną wędrówkę człowieka od narodzin do śmierci, będącą metaforą ludzkiej egzystencji. Projekt jest odpowiedzią na specyfikę miejsca, służącego jako przystanek w codziennej podróży ku osobistemu rozwojowi.
Forma oraz materiał 3,5-metrowej rzeźby (metal, przymocowany na śruby), nawiązują do industrialnego charakteru dzielnicy oraz do istniejących metalowych rzeźb znajdujących się w jej obrębie. „Homo viator”, zgodnie z założeniem ma za zadanie nie tylko wzbogacić przestrzeń, ale także przypominać o ciągłej drodze, jaką każdy z nas przebywa w życiu.
Projekt „Homo viator”
© Zofia Jackowska
Aleksandra Skorupa
