Kamila Szatanowska i Paulina Rogalska z pracowni Fala Architektura zdobyły pierwsze miejsce w konkursie na projekt obiektu turystycznego w północnym regionie Islandii. Gratulujemy!
Celem konkursu organizowanego przez Bee Breeders, było zaprojektowanie obiektu gościnnego, w którym odwiedzający mogą podziwiać naturę i zorzę polarną. Wyznaczony pod projekt teren o powierzchni dziewięciu hektarów znajduje się w północno-wschodniej części Islandii w sąsiedztwie malowniczego jeziora Mývatn, wulkanu Krafla i basenów termalnych. Konkursowa koncepcja oprócz sypialni dla gości, powinna uwzględniać przestrzenie wspólne oraz stodołę dla islandzkich koni. Ze względu na ochronę przyrody proponowane obiekty nie powinny mieć stałych fundamentów.
obiekty pokryto okładziną lustrzaną
© Kamila Szatanowska, Paulina Rogalska
IN.VISIBLE
Jak stworzyć idealny punkt widokowy do obserwacji zorzy polarnej i jednocześnie ciekawy obiekt architektoniczny? Laureatki konkursu postanowiły delikatnie zaingerować w islandzki krajobraz poprzez wprowadzenie osobliwych „latarni”. Założenie składa się z kilku obiektów — domu wspólnego oraz prywatnych sypialni. Nawiązując do tradycji islandzkiej architektury, autorki pokryły bryłę domu dla gości i gospodarzy mozaiką torfową. Dla kontrastu lżejsze w formie, mobilne kabiny sypialne mają nowoczesną okładziną lustrzaną, wchodzącą w interakcję z otoczeniem. Za dnia, bez względu na rozmieszczenie, obiekty nikną w krajobrazie.
fort — dom wspólny
Dom wspólny, przpominający fort skierowany jest na północ. Jego przeszklona elewacja kadruje widok na jezioro Mývatn. Tafla wody odbijająca światła zlewa się w jednolity obraz z niebem. Ramy północnej elewacji domu, podobnie jak w przypadku kabin, pokryte są okładziną lustrzaną. W zestawieniu z torfowymi elewacjami dają efekt pełnego wtopienia w krajobraz. Podczas nocy, lustra w połączeniu ze światłem bijącym z wnętrza, sprawiają wrażenie świetlnego ekranu zawieszonego w przestrzeni.
© Kamila Szatanowska, Paulina Rogalska
Centralna oś widokowa domu gościnnego, rozpoczyna się na poziomie parteru wejściem do przedsionka. Oś biegnie dalej poprzez otwarty dziedziniec, kończąc się na północnym szkleniu strefy spa, podkreślając wyraźny podział funkcjonalny obiektu. Części prywatne i gościnne obiektu są od siebie oddzielona. Ich wspólna przestrzeń to strefa wejściowa oraz niewielkie spa z wodą dostarczaną z naturalnego źródła termalnego. Strefa relaksu to miejsce spotkań i audytorium do podziwiania zorzy polarnej. Schody biegnące przez zewnętrzny dziedziniec prowadzą na otwarty, częściowo zadaszony taras. W pobliżu domu znajduje się stajnia dla dziesięciu koni islandzkich oraz ukryte miejsca postojowe. Stajnia została częściowo osadzona w zboczu, pokryta torfem i zielenią, od frontu otwierając się na swobodnie poruszające się po terenie zwierzęta.
© Kamila Szatanowska, Paulina Rogalska
mobilne sypialnie z widokiem na niebo
Kompleks sypialny tworzą cztery kabiny dwuosobowe (z opcją sypialną dla czterech osób) oraz trzy kabiny czteroosobowe (z możliwością pobytu dla sześciu osób). Obie formy mają tę samą podstawę, natomiast różnią się dodatkową kondygnacją, a tym samym wysokością. Funkcjonalny parter z aneksem kuchennym, schowkiem i łazienką ma nie transparentne ściany. Lustra weneckie to ściany górnej część sypialnej budynku, pozwalające na panoramiczny widok. Dzięki temu użytkownik może poczuć się tak, jakby spał pod gołym niebem. Okładzina z lustra weneckiego idealnie odbija otoczenie, a po zmierzchu, przy włączonym świetle, sypialnia zamienia się w lewitującą latarnię.
kabiny sypailne dostępne są w kilku wielkościach
© Kamila Szatanowska, Paulina Rogalska
nieinwazyjna konstrukcja
Konstrukcja domu wspólnego oraz sypialni wykonana jest z drewna klejonego. Wysokie kabiny, chronione są przed silnymi podmuchami wiatru, usztywnieniami z odciągów stalowych, mocowanych do kotew ugruntowanych w ziemi. System zasilania obiektów mobilnych i opróżniania zbiorników na ścieki został zaprojektowany podobnie jak w przypadku kamperów. Pozwala to w razie potrzeby, na pełną swobodę przemieszczania obiektów. Zasilanie projektowanego kompleksu bazuje na popularnym na Islandii źródle energii odnawialnej — geotermii.
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Kamili Szatanowskiej i Pauliny Rogalskiej
