Instytut Dokumentacji Architektury Biblioteki Śląskiej w Katowicach zaprasza na wykład dr. Michała Dudy pt. „Patchwork. Architektura Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak"
[informacje od organizatorów]
Będzie to druga prelekcja w ramach cyklu „Architektoniczna Triada” — trzech wykładów o architekturze — profesorskiego, studenckiego i gościnnego. O fenomenie twórczości Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak opowie dr Michał Duda z Muzeum Architektury we Wrocławiu, autor książki „Patchwork. Architektura Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak” i współkurator — razem z Małgorzatą Devosges-Cuber — prezentowanej obecnie w nowojorskim Center for Architecture wystawy „Patchwork. The Architecture of Jadwiga Grabowska-Hawrylak”.
Wykład odbędzie się 25 kwietnia br. o godzinie 17.00
w Instytucie Dokumentacji Architektury Biblioteki Śląskiej w Katowicach (ul. Francuska 12).
Prosimy o potwierdzenie swojego udziału poprzez wysłanie wiadomości
na adres e-mail: ida@bs.katowice.pl
albo telefonicznie pod numerami +48 605 057 127 lub +48 607 593 904.
Odwiedzając Wrocław nie sposób ich przeoczyć. Do niedawna szare w swej betonowej surowości, teraz porażają bielą. Sześć wysokich mieszkalnych wieżowców, pokrytych ornamentem krzywoliniowych prefabrykatów odznacza się wyraźnie na tle panoramy równinnego miasta, w którym do dziś dominują wieże gotyckich kościołów i jeden nieproporcjonalnie wysoki drapacz chmur.
Powstały jako przekorna demonstracja potencjału tkwiącego w ograniczeniach. Były przejawem niezgody na powtarzalność — miały stanowić radykalny wyłom w masie tysięcy budynków mieszkalnych podobnych do siebie jak dwie krople wody. Gdy w drugiej połowie lat 60. powstawała koncepcja centrum mieszkaniowo-usługowego przy pl. Grunwaldzkim architekci byli zobowiązani do stosowania elementów prefabrykowanych i możliwie powtarzalnych. Jedynym kluczem do uzyskania atrakcyjnej formy mogło być zatem zastosowanie skrajnie nietypowych „klocków”, niekoniecznie płaskich i prostych, jak wszystkie ówcześnie stosowane w Polsce prefabrykaty.
Ten pomysł — choć nie przez wszystkich zaakceptowany — przyniósł jego autorce Jadwidze Grabowskiej-Hawrylak popularność i uznanie w środowisku, ukoronowane w 1974 roku przyznaniem Nagrody Honorowej Stowarzyszenia Architektów Polskich — najważniejszego branżowego wyróżnienia w kraju.
Jadwiga Grabowska-Hawrylak związała się z Wrocławiem od pierwszych miesięcy jego powojennej polskości. Rozpoczęła tutaj studia jesienią 1945 roku, wraz z pierwszym powojennym rocznikiem studentów, zakończyła edukację jako pierwsza kobieta-architekt wykształcona w polskim Wrocławiu. Jako młoda projektantka pracowała przy odbudowie wrocławskich zabytków, projektowała pierwsze wrocławskie osiedla, nowoczesne szkoły i nowatorskie budynki mieszkalne, by w kolejnych latach opracowywać obiekty znacznie bardziej złożone: wielkie centra handlowo-usługowe, ośrodki wypoczynkowe, zespoły mieszkaniowe czy wreszcie świątynie. Choć jej dzieła reprezentują różne stylistyki, to wszystkie one są pierwszorzędnymi świadectwami niezwykłego talentu i wrażliwości autorki.
dr Michał DUDA
z opisu wydarzenia
