W Gliwicach powstał nowy budynek dydaktyczny oraz hala sportowa I Liceum Ogólnokształcącego Dwujęzycznego im. E. Dembowskiego. Nowoczesna, prosta forma szkoły to zasługa architektów z krakowskiej pracowni ARP Manecki. Zastosowana na elewacji cegła klinkierowa nawiązuje do charakterystycznej zabudowy Śląska.
Nowa szkoła składa się z części dydaktycznej oraz sportowej. Te dwie funkcje zostały podkreślone zarówno w formie, jak i kolorystyce budynku. Cześć dydaktyczną zaznacza elewacja z ciemnej cegły klinkierowej, a jasna cegła to segment sportowy.
część dydaktyczna odznacza się ciemną elewacją
fot.: Piotr Król © A R P Manecki
Chcieliśmy wkomponować budynek w istniejącą tkankę urbanistyczną i dopasować go do już istniejącego, zabytkowego budynku szkoły. Bryła segmentu dydaktycznego, poprzez charakterystyczne „przełamanie”, kontynuuje linię zabudowy budynku szkoły. Na parterze w pełni przeszklona bryła, została nadwieszona nad wejściem z dwóch stron — od ulicy i od dziedzińca szkoły — tłumaczy architekt Mateusz Manecki, autor projektu.
Rytmiczny podział okien oraz sposób wykończenia tworzy również bezpośrednią kontynuacje architektury reprezentowanej przez budynek sąsiadującej Politechniki Śląskiej
część dydaktyczna
Część dydaktyczna składa się z trzech pięter. Na każdym z nich znajduje się sala wykładowa, która może pomieścić 32 uczniów oraz dwie sale doświadczalne, przygotowane do prowadzenia zajęć dla 16 osób. Sale warsztatowe mają przesuwną ścianę, która umożliwa ich połączenie. Na pierwszym piętrze przewidziano sale do nauki biologii, drugie piętro zostało przeznaczone do prowadzenia zajęć z fizyki, natomiast na trzecim piętrze na uczniów czekają sale do nauki chemii. Każda sala dydaktyczna zostanie wyposażona w stół doświadczalny, aby nauczyciel mógł przeprowadzić doświadczenie pokazowe.
buydnek charakteryzuje się rytmicznym podziałem okien
fot.: Piotr Król © A R P Manecki
Nasi uczniowie najlepiej zdają maturę z fizyki w cały kraju. Jesteśmy jedną z dwóch publicznych szkół w województwie Śląskim, które dają możliwość zdawania matury międzynarodowej. Dlatego tak bardzo zależało nam na tym, aby uczniowie mieli jak najlepsze warunki zdobywania wiedzy. Istniejący budynek szkoły został wybudowany w 1915 roku i nie spełniał aktualnych wymagań — mówi Adam Sarkowicz, dyrektor szkoły.
część sportowa
architekci zaprojektowali pełnowymiarową salę sportową
© A R P Manecki
W zabytkowym budynku znajdowała się zbyt mała sala sportowa. W nowym obiekcie architekci zaprojektowali pełnowymiarową salę do gry w piłkę ręczną z możliwością podziału na trzy mniejsze części. Otaczające je trybuny mogą pomieścić 150 osób. W budynku znajdują się także pomieszczenia sanitarne oraz szatnie, a nad nimi wygospodarowano przestrzeń na siłownię. Obiekt został tak przemyślany, aby możliwe było korzystanie z części sportowej także wtedy, kiedy szkoła jest zamknięta.
część sportowa zaznacza jasna cegła
fot.: Piotr Król © A R P Manecki
Dobrawa Bies: Nowy obiekt szkolny musieli Państwo dopasować do istniejącego budynku szkoły, a także wpisać w tkankę urbanistyczną miasta. Czy stanowiło to spore wyzwanie? Jak przebiegała praca projektowa oraz budowa?
Bartosz Falkowski: Nowy obiekt staraliśmy się wkomponować w istniejącą tkankę, linie określające kształt bryły wynikają z przebiegu ulicy oraz układu urbanistycznego istniejącej szkoły (lokalizacja w rogu działki przy ulicy prowadzącej do centrum miasta), stąd przełamanie prostopadłościennej bryły segmentu edukacyjnego. Poprzez cofnięcie cześć wejściowej względem linii zabudowy oraz rezygnacja z ogrodzenia (budynek stanowi ogrodzenie) wytworzył się mikro plac miejski, co stanowi przedpole dla wejścia komercyjnego oraz wyróżnia obiekt w pierzei ulicy.
na terenie szkoły znalazło się miejsce na dwa boiska zewnętrzne
fot.: Piotr Król © A R P Manecki
Na początku prac projektowych zastaliśmy wykonaną na potrzeby przetargu koncepcję, która zakładała cały obiekt zlokalizowany od strony ulicy. Optymalizując powierzchnię i wykorzystując w maksymalnym stopniu głębię działki udało się tak zagospodarować przestrzeń, że znalazło się miejsce dla dwóch boisk zewnętrznych wraz z niezależnymi miejscami postojowymi. Zarówno praca projektowa jak i budowa przebiegały w bardzo dobrej atmosferze, podkreślić należy szczególne zaangażowanie i dobrą współpracę dyrektora szkoły Adama Sarkowicza, który występował z ramienia inwestora — Miasta Gliwice.
linie określające kształt bryły wynikają z przebiegu ulicy oraz układu urbanistycznego istniejącej szkoły
fot.: Piotr Król © A R P Manecki
Dobrawa: Jakie wymagania postawił przed Państwem inwestor? Co w szczególności należy uwzględnić podczas pracy nad tego typu budynkami?
Bartosz Falkowski: Inwestor wymagał stworzenia prestiżowego obiektu na miarę wyników osiąganych przez placówkę na arenie ogólnokrajowej — gliwickie I LO, od wielu lat osiąga w rankingach wysokie lokaty. Bogato wyposażone pracownie tematyczne, z możliwością przeprowadzania doświadczeń i warsztatów oraz pełnowymiarowa sala sportowa zlokalizowana w sąsiedztwie Politechniki Gliwickiej, przy głównej ulicy w starej części miasta stanowiły wyzwanie, któremu staraliśmy się sprostać. Projektowanie tego typu obiektów cechuje uniwersalność — dostosowanie do różnych możliwości wykorzystania przez różnych użytkowników, począwszy od zajęć szkolnych, po imprezy zewnętrzne.
