Z oczywistych względów wystawa zatytułowana „MNIE TU NIE MA. Ludzki wymiar architektury” nie została otwarta 27 marca, jak było to zaplanowane. Dziś Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprasza do jej zobaczenia w nowym terminie. Wystawa ma skłonić do refleksji nad zawodem architekta — jego roli nie tylko jako projektanta, twórcy idei, ale i jego miejsca w społeczeństwie.
„MNIE TU NIE MA. Ludzki wymiar architektury” jest opowieścią o społecznej roli architekta, o Wrocławiu, o perypetiach pewnego pokolenia i o wierności głęboko zakorzenionym przekonaniom. Zawsze wierzyliśmy, że architektura ma sens wtedy, gdy projekt został zrealizowany, a przestrzeń tętni życiem, mimo że nas, architektów, już tam nie ma.
Tak o wystawie mówią Dorota Jarodzka-Śródka i Kazimierz Śródka z pracowni SRDK Archicom.
Wystawa potrwa od 16 czerwca do 06 września 2020 roku.
Więcej informacji na stronie Muzeum Architektury we Wrocławiu.
Wrocław lat 80.
Wrocław, rok 1986. Miasto w przededniu wielkich przemian: politycznych, społecznych i gospodarczych. W polskiej architekturze kończy się epoka potężnych blokowisk z wielkiej płyty, a kryzys ekonomiczny lat 80. skutecznie hamuje planowanie nowych inwestycji. Dla młodych architektów to okres niepewności, bylejakości, braku perspektyw na rozwój. A jednak właśnie wtedy, w 1986 roku, para pasjonatów — absolwentów wydziału architektury wrocławskiej Politechniki — postanawia założyć jedną z pierwszych w Polsce prywatnych pracowni architektonicznych. Szaleństwo? Na pewno. Ale i odwaga poparta mocnym przekonaniem o słuszności obranej drogi.
Czy to rzeczywiście była odwaga? — zastanawiają się Dorota Jarodzka-Śródka i Kazimierz Śródka, założyciele pracowni Archicom — To była misja. Zawód architekta i jego społeczną odpowiedzialność od początku traktowaliśmy bowiem bardzo poważnie.
Zmieniająca się dynamicznie rzeczywistość przełomu lat 80.i 90., kształtujące się reguły wolnego rynku i konieczność dostosowania się do potrzeb prywatnego klienta
© archiwum organizatora
Zmieniająca się dynamicznie rzeczywistość przełomu lat 80.i 90., kształtujące się reguły wolnego rynku i konieczność dostosowania się do potrzeb prywatnego klienta — to wszystko zadecydowało o metodach pracy młodych architektów i postawiło przed nimi zupełnie nowe zadania.
mnie tu nie ma
Wystawa prezentowana w Muzeum Architektury we Wrocławiu pozwala prześledzić ponad trzydziestoletnią historię działalności Archicomu — jednej z najważniejszych polskich pracowni architektonicznych i jednego z najdłużej funkcjonujących na rynku deweloperów.
Ta wyjątkowa, różnorodna w warstwie wizualnej podróż w czasie prowadzi widza od pierwszych planów zespołów domów jednorodzinnych w Prochowicach i Strzelinie, przez innowacyjne na polskim rynku projekty budowy bądź modernizacji siedzib komercyjnych banków i śmiałe w swej koncepcji adaptacje historycznych kamienic, po wierne modernistycznym ideom wielkie i kameralne założenia osiedlowe. Usytuowany w zabytkowych, pięknie odrestaurowanych kamienicach Art Hotel, nowatorski Renaissance Business Centre, przestronne i wygodne dla mieszkańców osiedla Cztery Pory Roku, Ogrody Hallera i Olimpia Park oraz pierwsze we Wrocławiu ekskluzywne lofty — Lofty Platinum — na terenie dawnej destylarni braci Wolff to charakterystyczne, doskonale rozpoznawalne punkty na mapie współczesnego Wrocławia.
