Studenci Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej – Klaudiusz Sobieniak i Miłosz Brdys zaprojektowali zabudowę wielorodzinną na osiedlu Nowe Żerniki we Wrocławiu. Głównym celem ich pracy było stworzenie przestrzeni przyjaznej mieszkańcom. Projekt zakłada integrację lokalnej społeczności, promowanie wspólnotowego stylu życia oraz stworzenie warunków sprzyjających nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji międzyludzkich.
aksonometria
© Klaudiusz Sobieniak i Miłosz Brdys
miejsce przyjazne dla mieszkańców
Główną ideą projektu było stworzenie przestrzeni w duchu cohousingu. Autorzy przewidzieli miejsca dla różnych aktywności fizycznych i spotkań mieszkańców jako odpowiedź na problemy wynikające z ograniczeń wywołanych przez pandemię koronawirusa. Budynki na pierwszy rzut oka naśladują prostopadłościenne formy obiektów istniejących, wpisując się w osiedlowy kanon. Jednakże dzięki zabiegowi obrócenia modułowych mieszkań o 45° bryła otrzymała oryginalny wygląd. Dodatkowo uzyskano w ten sposób przestrzeń wejściową od północy do mieszkań od strony galerii, a od południowej strony samoistnie utworzyły się tarasy. Wykreowano dzięki temu półprywatną strefę buforową dla każdego mieszkania oraz dużą przestrzeń na powietrzu.
elewacje
© Klaudiusz Sobieniak i Miłosz Brdys
funkcje prospołeczne i strategie proklimatyczne
Projekt został wzbogacony o różnorodne funkcje prospołeczne, mające na celu integrowanie mieszkańców oraz tworzenie wspólnoty lokalnej. Znajduje się tutaj dom społeczny, wspólne pralnie i suszarnie, dodatkowe pokoje do pracy i dla gości, kawiarnia i księgarnia, a także przestrzenie rozrywkowe, takie jak siłownia na powietrzu czy pole do gry w szachy. Istotnym elementem jest także ogródek warzywny dla mieszkańców na dachach budynków.
schemat funkcjonalny
© Klaudiusz Sobieniak i Miłosz Brdys
Ważnym aspektem jest również zastosowanie różnorodnych strategii proklimatycznych, mających na celu ochronę środowiska oraz poprawę komfortu życia mieszkańców. Takie rozwiązania, jak ściana Trombe’a oraz komin solarny wspomagają wentylację pomieszczeń, a zielone dachy chronią przed nadmiernym nasłonecznieniem. Dodatkowo zastosowano pofalowaną elewację, która nagrzewa się mniej w porównaniu do standardowej płaskiej ściany.
wizualizacja
© Klaudiusz Sobieniak i Miłosz Brdys
wyzwania projektowe
Główne wyzwanie projektowe stanowił brak bezpośredniego otoczenia, które mogłoby wyznaczyć kierunek kształtowania przestrzeni budynków., pomimo niedalekiego sąsiedztwa istniejącego osiedla. Ponadto koncepcję trzeba było rozpatrywać zarówno w kontekście teraźniejszym, jak i przyszłym, aby dopasować zabudowę do dynamicznie rozwijającego się otoczenia oraz przewidzieć jej funkcjonowanie na przestrzeni lat. Istotnym aspektem było także udowodnienie, że mieszkalnictwo wspólnotowe, jakim jest cohousing, może skutecznie wspierać radzenie sobie z wyzwaniami wynikającymi z pandemii, zwłaszcza w kontekście interakcji międzyludzkich.
wizualizacja
© Klaudiusz Sobieniak i Miłosz Brdys
wizualizacja
© Klaudiusz Sobieniak i Miłosz Brdys
