Nie żyje Przemysław Borkowicz, jeden z bardziej znanych i cenionych poznańskich architektów. Współtwórca wielu ważnych budynków w mieście realizowanych w Studio ADS: m.in. Starego Browaru, terminalu lotniska Ławica oraz znaczących obiektów targowych. Nauczyciel akademicki, postać ceniona również za wyjątkową inteligencję oraz szerokie horyzonty. Zmarł nagle w sobotę 16 kwietnia w wieku 61 lat.
Przemysław Borkowicz (urodzony w 1961 r.) był absolwentem Politechniki Poznańskiej, dyplom obronił w 1986 roku. Pierwszą pracę podjął w biurze Klemensa Mikuły, który projektował w latach 80. tereny i obiekty modernizowanego toru regatowego na poznańskim jeziorze Maltańskim. W 1989 roku praktykował w Oslo. Razem z Piotrem Z. Barełkowskim (1961-2018), założyli w 1989 roku Studio ADS, jedną z pierwszych prywatnych pracowni, która od samego początku imponowała rozmachem oraz nowoczesnym sposobem prowadzenia biznesu. Pierwsze lata zajęło duetowi projektowanie hal sprzedażowych, przede wszystkim dla makro Cash and Carry, ale również realizacja udanych interwencji w tkance poznańskiego śródmieścia, czego przykładem – świeża do dziś rozbudowa kamienicy przy ul. 27 Grudnia.
Druga połowa lat 90. to czas, w którym Studio ADS zaczęło tworzyć architekturę bardzo nowoczesną, o ponadczasowych kształtach, zrywającą całkowicie z królującym wtedy jeszcze postmodernizmem. To m.in. przypadki siedziby firmy Apcon w podpoznańskim Tarnowie Podgórnym (realizacja: 1999), hali targowej MTP (pawilon 3A) przy ul. Bukowskiej (realizacja: 1999) i pierwszego terminalu lotniska Ławica o formie nawiązującej do lotni (realizacja: 2001). Za te dwa ostatnie obiekty architekci zostali uhonorowani nagrodą im. Jana Baptysty Quadro za najlepszą poznańską realizację roku.
Kolejne dwie statuetki, a także wiele innych nagród, Borkowicz i Barełkowski otrzymali za ich najbardziej znany – i utrzymany w innej, eklektycznej konwencji – poznański projekt: centrum handlowo-kulturalne Stary Browar (realizacja: I etap – 2003, II etap – 2007). Twórcza przebudowa i wyjątkowo wysokiej jakości rozwinięcie starych ceglanych zabudowań na skraju śródmieścia przy ul. Półwiejskiej do dziś budzą uznanie, a Stary Browar jest jednym z niekwestionowanych symboli Poznania.
W podobnej konwencji Borkowicz z Barełkowskim zaprojektowali strażnicę i komendę wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej na skraju poznańskiego Starego Miasta (realizacja: 2004). Później, na fali sukcesu Browaru, Studio ADS zaprojektowało w Lubiniu centrum Cuprum Arena (realizacja: 2009). Studio ADS działało również nadal na rzecz Targów tworząc całkowicie przeszklony pawilon wejściowy na tereny MTP (realizacja: 2003).
Pod koniec pierwszej dekady projektowy duet rozdzielił się, a Borkowicz rozpoczął na własną rękę poszukiwania nowszych form architektury. Rezultatem była wyjątkowo odważna propozycja zabudowy przy rondzie Kaponiera nagrodzona II miejscem w konkursie z 2008 roku. Cube XXI, bo tak nazywał się projekt górującego nad okolicą sześcianu, nie powstał jednak, a w jego miejscu stoi dziś biurowiec Bałtyk od holenderskiej pracowni MVRDV. Realizacji doczekał się natomiast kameralny, o wyjątkowo udanej formie budynek młodzieżowego teatru przy szkole artystycznej Łejery na poznańskiej Cytadeli (realizacja: 2013). Rozrzeźbiona i dająca się elastycznie kształtować bryła Sceny Wspólnej (taką nazwę nosi teatr) idealnie wpisała się w otoczenie.
W 2013 roku Borkowicz założył własną firmę projektową (na stronie pracowni znaleźć można pełną listę projektów, w których brał udział zmarły architekt).. Wykonywał projekty m.in. dla inwestorów spoza Poznania, a w ostatnich latach pracował wraz z grupą młodszych projektantów: synem – Iwo Borkowiczem (JEJU.Studio) oraz Hugonem Kowalskim (UGO Architecture) nad zagospodarowaniem terenu Starej Rzeźni w Poznaniu. Zespół zakończył współpracę z inwestorem w 2020 roku, a obecnie za dalsze prace odpowiedzialne jest inne biuro.
W zbiorowej pamięci Borkowicz zapisał się nie tylko jako utalentowany projektant, ale też postać o szerokich horyzontach, bardzo interesujący rozmówca oraz porywający uczelniany pedagog (w latach 1990-98). Tak wspomina go związany z nim zawodowo przez lata Marcin Kościuch z cenionej poznańskiej pracowni Ultra Architects, jeden z wiceprezesów poznańskiego oddziału SARP:
Wyjątkowo twórczy i ponadprzeciętnie inteligentny człowiek. Był obecny na mojej drodze ku projektowaniu od samego początku. To on wpuszczał mnie do sali przed wstępnym egzaminem z rysunku, on był wyjątkowo ciekawym przewodnikiem po architekturze podczas studiów, a po dyplomie zaproponował mi pracę w Studio ADS. Niesamowite szczęście! Przez siedem lat w biurze Borkowicz wprowadził mnie we wszystkie tajniki architektonicznej praktyki. Doskonale się z nim projektowało i dyskutowało. Bardzo otwarty umysł. Po prostu – mój mistrz.
O dacie pogrzebu Przemysława Borkowicza poinformuje na swojej stronie internetowej oraz profilu na Facebooku poznański oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich.
