Alicja Nowak, Yaroslav Panasevych i Maciej Rodak, studenci Politechniki Krakowskiej stworzyli projekt Centrum Obserwacji Flamingów w rezerwacie Al Wathba Wetland Reserve w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Praca otrzymała wyróżnienie w międzynarodowym konkursie pt. „Abu Dhabi Flamingo Visitor Centre” organizowanym przez platformę Bee Breeders.
Zadaniem konkursowym organizowanym przez Bee Breeders Architecture Competition we współpracy z Abu Dhabi Environment Agency było zaprojektowanie nowego centrum turystycznego, uwzględniającego unikatowy krajobraz rezerwatu Al Wathba Wetland Reserve. Rezerwat położony 40 kilometrów na południowy wschód od Abu Dhabi słynie z licznej populacji flamingów.
projekt Centrum Obserwacji Flamingów opiera się na koncepcji spiralnej ścieżki
© Alicja Nowak, Yaroslav Panasevych, Maciej Rodak
W programie nowego centrum uczestnicy mieli umieścić: centrum informacyjne, kawiarnię, taras, sklep z pamiątkami, miejsce na ekspozycje okazów, ośrodek szkoleniowy, toalety i parking. Jury poszukiwało projektów uwzględniających trwałość i walory eksploatacyjne. Kluczowa była relacja nowego obiektu z ekosystemem rezerwatu. Zgodnie z zaleceniami organizatorów konkursu, obiekt powinien pełnić zarówno funkcję wystawowo-konferencyjną jak, i być punktem widokowym, skąd miałby roztaczać się widok na rozległe tereny rozlewiska.
Centrum Obserwacji Flamingów
Wyróżniony projekt Centrum Obserwacji Flamingów (Flamingo Visitor Center) autorstwa zespołu z Politechniki Krakowskiej opiera się na koncepcji spiralnej ścieżki, prowadzącej zwiedzających od pustynnej strony terenu rezerwatu, poprzez wnętrze budynku, aż do finalnego punktu wędrówki — dwupoziomowego tarasu widokowego (wewnątrz oraz na dachu), otwierającego się na rozległe i kontrastujące z pustynnym terenem rozlewisko z liczną populacją flamingów. Poprzez raz wznoszące się, a raz opadające przekrycie, obiekt harmonijnie wpisuje się z otoczeniem, co koresponduje z ideą symbiozy architektury z naturalnym środowiskiem ptaków.
główne wejście do budynku jest obniżone względem terenu
© Alicja Nowak, Yaroslav Panasevych, Maciej Rodak
Jak o pracy nad projektem mówią autorzy:
Proces projektowym był wyjątkowo żmudny, przecież mogłoby się wydawać, że nie ma nic prostszego niż tworzenie w otwartej, niezdefiniowanej przestrzeni. Zależało nam jednak, by nie ulec pokusie determinowania miejsca budynkiem. Czym innym jest przecież tworzenie w metropolii ustanowionej przez człowieka i jemu podporządkowanej, a czym innym wejście w teren nienaruszony, poddany zasadom natury. Na tym właśnie nam zależało — by budynek stał się gościem rezerwatu, podobnie jak korzystający z niego turyści.
we wnętrzu obiektu znajdują się m.in. sale warsztatowe i eskpozycyjne
© Alicja Nowak, Yaroslav Panasevych, Maciej Rodak
spiralne rampy
Główne wejście do obiektu jest obniżone względem poziomu terenu, co według autorów ma na celu wywołać u zwiedzających wrażenie „skradania się”. Sam budynek podzielony jest na kilka charakterystycznych części. Opadająca rampa wejściowa prowadzi do subtelnie oświetlonego holu wejściowego, z którego zwiedzający mogą przejść do sali warsztatowych bądź części ekspozycyjnej. Strefa ta, osadzona na planie okręgu ze świetlikiem w suficie wyróżnia się na tle innych pomieszczeń dzięki naturalnej poświacie padającej z góry. Z holu głównego na wyższą kondygnację z kawiarnią prowadzi spiralna rampa. W kawiarni goście mogą odpocząć i cieszyć się widokiem otaczającej natury. Nie jest to jednak koniec trasy, rampa prowadzi dalej, do kulminacyjnego punktu, jakim jest taras na dachu projektowanego obiektu.
autorzy chcieli, aby budynek stał się „gościem rezerwatu”
© Alicja Nowak, Yaroslav Panasevych, Maciej Rodak
Projekt realizuje kluczowe założenia konkursowe — wtapia się w teren, zapewniając jednocześnie dogodne warunki obserwacyjne flory i fauny Al Wathba Wetland Reserve.
W tym samym konkursie nagrodę w kategorii BB Student Award otrzymał projekt autorstwa Kingi Gawlik i Piotra Rajewskiego z Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie.
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Alicji Nowak, Yaroslava Panasevycha i Macieja Rodaka
