Joanna Woźniak z Wydziału Architektury Wnętrz i Scenografii Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu stworzyła przestrzeń wyciszającą i sprzyjającą odnalezieniu wewnętrznego spokoju, wykorzystując architekturę Okrąglaka jako fundament do budowy miejsca regeneracji duchowej i psychicznej. Obiekt został zaprojektowany z myślą o osobach poszukujących odpoczynku i harmonii, oferując indywidualne programy nauki relaksu, dostosowane do potrzeb każdego gościa i każdej gościni.
parter
© Joanna Woźniak
Okrąglak – świątynia oczyszczenia i odnowy
Okrąglak, ikona modernizmu w Poznaniu, stał się inspiracją do stworzenia projektu, przekształcającego ten budynek w świątynię oczyszczenia i odnowy. Wnętrza zostały zaplanowane w taki sposób, aby architektura budynku wspierała proces wyciszenia i regeneracji. Każda kondygnacja ma swoje specyficzne funkcje, pozwalające na stopniowe wprowadzenie użytkowników i użytkowniczek w stan relaksu.
parter
© Joanna Woźniak
Centralnym elementem projektu jest założenie, że nowoczesne społeczeństwo zatraca zdolność do efektywnego odpoczynku. W odpowiedzi na tę potrzebę, stworzono system, w którym personel – mentorzy i mentorki – prowadzą gości i gościnie przez proces nauki relaksu. Cała struktura obiektu, od parteru po najwyższe piętro, została zaprojektowana tak, aby wspierać te działania.
piętro 1
© Joanna Woźniak
funkcjonalność przestrzeni
Projekt obejmuje dziewięć kondygnacji, stanowiących integralną część koncepcji wyciszającej przestrzeni. Na parterze oraz najwyższym piętrze znajdują się strefy wprowadzające, tworzące bieguny zamykające bryłę budynku. Między nimi rozmieszczono piętra funkcyjne, pełniące odmienne role. Przyziemie zaprojektowano tak, aby pobudzało ciekawość i zachęcało do zwiedzenia reszty obiektu.'
piętro 2
© Joanna Woźniak
Architektoniczna symbioza budynku opiera się na konstrukcji bazującej na planie koła, nadającej przestrzeni wyjątkowego charakteru. Powtarzające się formy i struktury na poszczególnych piętrach mają za zadanie zapewnić poczucie bezpieczeństwa oraz spójności użytkownikom i użytkowniczkom, intuicyjnie odnajdującym się w przestrzeni dzięki znajomym elementom.
wizualizacja
© Joanna Woźniak
proces wyciszenia
Jednym z kluczowych aspektów projektu jest analiza percepcji przestrzeni oraz jej wpływu na proces wyciszenia. W projekcie zastosowano teorię symetrii i równowagi wizualnej, co w połączeniu z optymalnym oświetleniem i naturalnymi materiałami, tworzy środowisko sprzyjające relaksowi. Oświetlenie pełni tu szczególnie ważną rolę, ponieważ ma za zadanie nie tylko rozjaśniać wnętrza, ale również budować nastrój sprzyjający medytacji i odpoczynkowi.
wizualizacja
© Joanna Woźniak
Znaczącym elementem jest również wykorzystanie przeszklenia fasady Okrąglaka. Aby zneutralizować zewnętrzne bodźce, wzdłuż okien zaprojektowano zieloną barierę oraz drewniane lamele, tworzące warstwową filtrację przestrzeni. Zielona strefa działa uspokajająco, a naturalne materiały wzmacniają poczucie harmonii i połączenia z naturą.
wizualizacja
© Joanna Woźniak
indywidualny program nauki relaksu
Każda osoba odwiedzająca Okrąglak przechodzi przez indywidualnie zaprojektowany program nauki relaksu. Po przybyciu do obiektu, goście i gościnie pozostawiają swoje rzeczy w szatni i ubierają wygodny strój oraz jednorazowe obuwie. W ten sposób symbolicznie odcinają się od codziennego życia, co jest pierwszym krokiem w procesie wyciszenia.
wizualizacja
© Joanna Woźniak
Następnie osoby mentorskie prowadzą z gościem/goscinią rozmowę, na podstawie której tworzy spersonalizowany program relaksacyjny. Każde piętro Okrąglaka pełni inną funkcję, zgodnie z potrzebami użytkownika/użytkowniczki – od przestrzeni do medytacji, przez miejsca sprzyjające praktykowaniu jogi, po bardziej dynamiczne formy aktywności fizycznej, pomagające rozładować nagromadzony stres.
schody
© Joanna Woźniak
symbioza architektury i wnętrza
Projektowanie przestrzeni wewnętrznej w Okrąglaku, budynku o silnie modernistycznym charakterze, stanowiło duże wyzwanie. Joanna Woźniak starała się zachować pierwotny charakter budynku, wprowadzając jednocześnie nowe elementy na zasadzie „architektonicznej symbiozy”. Konstrukcja obiektu wyznaczała naturalny podział przestrzeni, a wprowadzane formy zostały zaplanowane tak, aby współgrały z modernistyczną bryłą.
toaleta
© Joanna Woźniak
Zastosowanie symetrii oraz pionowych linii jako dominujących elementów nadaje przestrzeni miękkości i płynności, współgrającej z koncepcją wyciszenia i harmonii. Forma yin i yang, subtelnie przemycona w kształtach wnętrz, symbolizuje równowagę i spokój, odczuwane przez każdego odwiedzającego i każdą odwiedzającą.
