Karolina Trocińska, Kacper Klausoraz Paulina Kapica znaleźli się w gronie finalistów międzynarodowego konkursu Meditation Roofs, którego celem było stworzenie przestrzeni do medytacji na dachu budynku w środowisku miejskim.
Projekt powstał w ramach kursu Projektowanie Wnętrz pod kierunkiem dr hab. Anny Jaglarz podczas piątego semestru studiów I stopnia na kierunku Architektura na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Projekt zgłoszony został także przez studentów do organizowanego przez platformę Non Architecture międzynarodowego konkursu Medidation Roofs, gdzie trafił na finałową listę. Konkursowe propozycje oceniało jury w składzie: Iwo Borkowicz (JEJU.studio), Szymon Rozwałka (RO_aR architects), Neda Kakhsaz i Zabie Mustafa (Studio MUKA) oraz Olav Bruin (Atelier Nomadic).
Punktem wyjścia projektu było wybranie miejsca, w którym ulokowana zostałaby nowa przestrzeń. Zespół studentów wybrał dach hotelu Katowice, wybudowanego w Katowicach latach 60. XX wieku (proj. Tadeusz Łobos). Istotnym elementem było odwołanie się do okresu w historii designu zwanym nurtem Space Age — czasu, w którym wyścig kosmiczny i szybki rozwój technologii powodował fascynację przestrzenią pozaziemską.
przekrój, rzut posadzki i rzut sufitu
© Karolina Trocińska, Kacper Klaus, Paulina Kapica
Kompleks został podzielony na trzy charakterystyczne strefy, co zostało podyktowane tematem przewodnim konkursu — stworzeniem przestrzeni do medytacji na dachu budynku w środowisku miejskim. Dostępność do założenia ma zapewniać niezależna winda — dostępna nie tylko dla gości hotelowych, ale i mieszkańców Katowic. Sekwencja stref ma najpierw pozwolić użytkownikom obiektu odprężyć się, by potem stopniowo powracać do codzienności.
strefa bubble tea — bar
© Karolina Trocińska, Kacper Klaus, Paulina Kapica
Pierwsza strefa została nazwana bubble tea — w niej zlokalizowano bar z napojami przyrządzanymi na bazie melisy, pozwalający na wprowadzanie do etapu wyciszenia. Kolorystyka wnętrza ma odwoływać się nieba podczas zachodów słońca.
W drugiej strefie zlokalizowano basen typu floating capsule — miejsce odpoczynku, w którym istotną rolę odgrywają woda i uspokojenie akustyczne. Basen został dostosowany do osób z niepełnosprawnościami. To strefa ograniczająca docierające bodźce, a przez to pozwalająca na większe skupienie.
hologram w strefie floating pool
© Karolina Trocińska, Kacper Klaus, Paulina Kapica
Ostatnia strefa obejmuje sauny o różnym charakterze — saunę fińską, groty solnej czy biosauny. Ich efekt ma być wzmocniony przez specjalne urządzenia analizujące użytkowników i sugerujące, który obiekt warto wybrać w kontekście własnego zdrowia. Ponadto wygodne i przytulne pomieszczenia zapewniają gościom miejsce do odpoczynku i medytacji.
biosauna
© Karolina Trocińska, Kacper Klaus, Paulina Kapica
Podróż w obiekcie kończy się w części powrotu. Jak wskazują autorzy, ten fragment kompleksu jest równie istotny, ponieważ w tworzeniu budynku o funkcji regeneracyjnej powrót do codzienności musi przebiegać stopniowo i spokojnie.
strefa relaksu
© Karolina Trocińska, Kacper Klaus, Paulina Kapica
