Jak zwiększyć dostęp do edukacji na świecie? Na to pytanie stara się odpowiedzieć futurystyczny projekt Pilgrim Skyscraper autorstwa Michała Wachury i Kamila Wróbla z Politechniki Śląskiej. Ich pomysł otrzymał wyróżnienie w tegorocznej edycji konkursu eVolo.
eVolo to konkurs poświęcony architekturze i projektowaniu, koncentrujący się na postępie technologicznym, zrównoważonym rozwoju i innowacyjnym projektowaniu na miarę XXI wieku. Celem konkursu jest promowanie i omawianie najbardziej awangardowych pomysłów tworzonych w szkołach i profesjonalnych studiach na całym świecie. Coroczna nagroda ustanowiona w 2006 roku jest uznaniem wizjonerskich pomysłów, które poprzez nowatorskie wykorzystanie technologii, materiałów, programów i estetyki, zmieniają sposób, w jaki widzimy architekturę pionową i jej związek z tkanką urbanistyczną i środowiskiem naturalnym.
projekt Pilgrim Skyscraper otrzymał wyróżnienie
© Michał Wachura, Kamil Wróbel
wyróżnienie dla polskich studentów
W tym roku na konkurs nadesłano 492 projektów, z których jury w składzie: Koray Duman (Büro Koray Duman), Reza Najafian (ReNa Design), Arto Ollila (Aarti Ollila Ristola), Eric Parry (Eric Parry Architects), Isa Ye (Young Bird Plan) wybrało trzech laureatów i dwadzieścia wyróżnień. Pośród wyróżnionych prac znalazł się projekt Pilgrim Skyscraper, autorstwa polskich studentów, który dotyka problemu edukacji w krajach mniej rozwiniętych. Praca została opracowana pod opieką naukową Janusza Poznańskiego z Politechniki Śląskiej.
zadaniem projektu jest tworzenie centrów edukacyjnych
© Michał Wachura, Kamil Wróbel
Obecnie, problem analfabetyzmu ma świecie dotyka ponad 700 milionów ludzi, a prawie trzy razy tyle nie ma dostępu do stabilnego systemu edukacji. Bez takich podstaw ludzie są odcięci od informacji oraz wiedzy, a tym samym stają się bardziej podatni na manipulację, nierówności społeczne, wyzysk, uprzedmiotowienie, a nawet niewolnictwo.
Wierzymy, że każdy z wyżej wymienionych problemów można rozwiązać na dwa sposoby: doraźnie — poprzez politykę i programy naprawcze, oraz długofalowo — poprzez dostarczanie niezbędnej wiedzy i narzędzi regionom świata, które potrzebują wsparcia. Dzięki temu podniesiemy poziom samoświadomości i poczucia globalnej wspólnoty. Ta oddolna propozycja pomaga również w rozwiązywaniu takich problemów, jak masowa migracja, zmiany klimatyczne czy kryzys gospodarczy po pandemii — mówią autorzy.
studenci zaproponowali budowę banku wiedzy
© Michał Wachura, Kamil Wróbel
rozwiązanie to edukacja
Projekt autorstwa Kamila Wróbla i Michała Wachury składa się z trzech etapów: pierwszy to produkcja specjalistycznych jednostek badawczo-edukacyjnych w wieżach montażowych. Drugi to transport jednostek za pomocą latających modułów z systemem nośnym opartym na technologii sterowca do wybranych miejsc na kuli ziemskiej. Jednostki miałyby dotrzeć tam, gdzie systemy nauczania nie istnieją lub są na niskim poziomie. Trzeci etap to tworzenie centrów edukacyjnych, które dadzą dostęp do wiedzy, narzędzi i technologii współczesnego świata, zapewniając możliwość wyrównywania szans.
projekt składa się z trzech etapów: produkcji, transportu i tworzenia centrów edukacyjnych
© Michał Wachura, Kamil Wróbel
bank wiedzy
Studenci zaproponowali zbudowanie banku wiedzy, który znajduje się w miejscach z dala od cywilizacji. Bank przechowuje wiedzę w postaci cyfrowej w podziemnych serwerowniach oraz produkuje latające moduły przeznaczone do określonych zadań w wieży montażowej. Zaprojektowany magazyn pionowy umożliwia składowanie części i budowę jednostek w postaci pionowej linii produkcyjnej. Każdy poziom warsztatu jest przygotowany do zainstalowania kategoryzowanych części modułu. Budowa zaczyna się na poziomie +2, a kończy na dachu. Na dachu wieży znajduje się lądowisko, gdzie moduły są zestawiane w większy pakiet. Następnie są odbierane przez drony, które są odpowiedzialne za dostarczenie chmury danych do miejsca docelowego.
moduły mogą być transportowane do różnych części świata
© Michał Wachura, Kamil Wróbel
moduły edukacyjne
Nośnik, czyli moduł standardowy składa się z trzech części: pierwsza to strefa funkcjonalna, druga to strefa techniczno-komunikacyjna i nośna. Rodzaj fundamentu, grubość i materiał ścian lub sufitu dobierane są zgodnie z wyzwaniami danego klimatu, do którego będzie przeznaczony. Moduły przeznaczone są do pracy w każdym klimacie i mogą być powiększane, tworząc ośrodki badawcze, szkoły, laboratoria terenowe, ośrodki pomocy, szpitale, szklarnie itp. Każdy z nowych ośrodków wyposażony jest w rdzeń badawczy, który umożliwia prowadzenie pomiarów i raportów parametrów ekosystemu.
moduły mogą być powiększane i tworzyć np. ośrodki badawcze
© Michał Wachura, Kamil Wróbel
Wierzymy, że poprzez edukację ludzi na całym świecie, możemy głęboko uzdrowić obszary czerwonej strefy na naszej planecie. Edukacja i nauka jako nowoczesny towar luksusowy stanie się dostępna dla wszystkich. Znacząco zwiększy to świadomość ekologiczną, ale także przywróci podmiotowość każdej jednostki, a przez to otworzy drzwi do bardziej demokratycznego, zrównoważonego i pokojowego świata — podsumowują autorzy.
