Praca inżynierska „Ewolucja przestrzeni na przykładzie ulicy Narutowicza w Łodzi” to propozycja przemiany samego centrum miasta na podstawie holistycznej analizy, pełnej szacunku do jego przeszłości. Adam Miziołek z Politechnika Łódzka pod opieką dr inż. arch. Anety Tomczak połączył w niej historyczne z nowoczesnym, myśląc o ochronie zarówno dziedzictwa kulturowego jak i klimatu.
Ulica Narutowicza to jedna z najważniejszych przestrzeni publicznych w Łodzi. Nie tylko ze względu na swoją przeszłość, ale przede wszystkim na dynamicznie wkraczającą w nią przyszłość. Obecnie jest to obszar łączący dwa ważne tereny historycznego śródmieścia, które przechodzą lub będą przechodzić zasadnicze przeobrażenia.
Makieta
Adam Miziołek
rehabilitacja urbanistyczna z dbałością o historię
Na południu realizowana jest wizja Nowego Centrum Łodzi. Na północy natomiast znajduje się obszar Ogrodów Sukienniczych, objęty programem rehabilitacji urbanistycznej. Ulica Narutowicza jak w soczewce skupia historię rozwoju Łodzi, ze wszystkimi tego faktu zaletami i wadami. Jako swoisty zwornik powinna zyskać szczególne zainteresowanie władz, planistów oraz przede wszystkim jej mieszkańców i użytkowników. Przedstawiona praca „Ewolucja przestrzeni na przykładzie ulicy Narutowicza w Łodzi” podejmuje to wyzwanie i przedstawia kompleksowy projekt architektoniczno-urbanistyczny.
Makieta
Adam Miziołek
holistyczna analiza odpowiedzią na wyzwania przestrzenne
Celem pracy było holistyczne zbadanie kierunków i tempa zmian obszaru oddziaływania jednego z ważniejszych salonów miasta. Szczegółowe analizy służyły wypracowaniu merytorycznych, opartych na danych wytycznych, będących z kolei podstawą do opracowania koncepcji urbanistycznej. Na podstawie bryłowego studium przygotowano projekt architektoniczno-urbanistyczny. Zwieńczeniem była propozycja architektonicznego rozwiązania zidentyfikowanych wyzwań przestrzennych.
Ewolucja przestrzeni — rzuty uzupełniające
obszerna analiza funkcji, charakteru zabudowy czy też zieleni i komunikacji
Analizie poddano przemiany od 1828 do 2020 roku na podstawie szerokiego zbioru map i materiałów archiwalnych. Granice opracowania ograniczają teren o powierzchni blisko 55 hektarów. Opracowane rysunki w tematach funkcji, wysokości i charakteru zabudowy, dostępności przestrzeni oraz zieleni i komunikacji pozwoliły na wypracowanie szeregu wniosków i nakreśleniu wytycznych projektowych. Część analityczna prezentuje na ponad 80 mapach i blisko 80 wykresach jak bardzo dynamiczny, ale i nierównomierny był rozwój badanego obszaru.
Ewolucja przestrzeni na przykładzie ul. Narutowicza w Łodzi
Praca została opatrzona bogatym zestawem załączników graficznych – archiwalnych zdjęć, pocztówek oraz projektów, które całościowo ukazują lokalne genius loci. Autor wykorzystał w pracy także doświadczenie zebrane w trakcie udziału w konsultacjach społecznych dotyczących przygotowywanych planów miejscowych.
Materiały archiwalne
ochrona klimatu jak i dziedzictwa kulturowego
W koncepcji urbanistycznej wykorzystano walory kompozycyjne historycznego śródmieścia Łodzi, kształtując ład przestrzenny oraz w celu realizowania polityki powrotu miasta do centrum. Projekt podejmuje również problem transportu publicznego, proponując nowy system obsługi komunikacyjnej opracowywanego terenu oraz połączenia rowerowe. W celu adaptacji miasta do zmian klimatu i jednoczesnej ochrony dziedzictwa kulturowego zaproponowano nowy, błękitno-zielony system przestrzeni publicznych, z uwzględnieniem kontekstu historycznego. Uzupełnienia zabudowy, kształtowanie ładu przestrzennego oraz przebicia przez przerośnięte kwartały w sposób organiczny wpisują się w tkankę miasta.
Masterplan — schematy
znajdzie się miejsce na budynek mieszkalny
Projektem architektoniczno-urbanistycznym, który uzupełniał pracę o kolejną skalę opracowania, było zagospodarowanie skrzyżowania ulicy Narutowicza z ulicą Tramwajową. Zaproponowano w nim szczegółowe, przykładowe, optymalne i kompromisowe rozwiązania dotyczące wielkomiejskich przestrzeni publicznych. Zwieńczeniem pracy była koncepcja narożnego, mieszkalnego budynku wielorodzinnego, uzupełniającego modernistyczną tkankę dzielnicy.
Szczegół urbanistyczny
Elewacja
Adam Miziołek
rewitalizacja w sposób zrównoważony i ekonomiczny
Projekt w pełen szacunku sposób, czerpiąc z głębokiej analizy, wykorzystuje zastany potencjał i proponuje dalszy, zrównoważony, ale również ekonomicznie opłacalny rozwój obszaru. Zaproponowane rozwiązania z zakresu architektury i przestrzeni publicznych są autorską, osadzoną głęboko w materiale badawczym, odpowiedzią na zidentyfikowane potrzeby. Wyzwania projektowe wynikają natomiast bezpośrednio z przebadanego urbanistycznego kontekstu i odkrytych możliwości.
Przekroje urbanistyczne — szkice
Adam Miziołek
Forma projektu, pozbawiona fotorealistycznych wizualizacji, przypomina o sednie pracy architekta i prymacie merytoryki oraz idei nad reklamą i efektownością. Odwaga projektu leży w jego wyważeniu, pokorze ideowej i projektowej oraz wizjonerskiej cierpliwości, na którą ulica Narutowicza w pełni zasługuje.
