Niepowtarzalny, dziewiczy krajobraz Islandii przyciąga coraz więcej turystów. „Nie ma drugiego miejsca na Ziemi, o tak małej powierzchni, które byłoby tak różnorodne pod względem geologicznym” — mówi geolożka Demi Mae. Aby uhonorować naturalne środowisko i zwiększyć ruch turystyczny w trudno dostępnej północnej części wyspy, Julia Supeł z Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechnika Łódzka pod opieką dr. Tomasza Krotowskiego zaprojektowała efektowne Centrum Edukacji Geologicznej.
Budynek umiejscowiono w pobliżu Farmy Vogar, znajdującej się na terenie aktywnego systemu wulkanicznego. W sąsiedztwie zobaczyć można jezioro wulkaniczne Mývatn, gejzery, dwa wulkany, źródła geotermalne, a także różnego rodzaju formacje skalne z lawy. Na terenie dominują skały oraz tereny pokryte pyłem wulkanicznym, z których gdzieniegdzie przebija trawa.
Ten nietypowy, monumentalny krajobraz wraz ze zjawiskiem zorzy polarnej często występującej w tych okolicach, tworzą niesamowity klimat, który przyciąga ludzi z całego świata
– pisze autorka.
Centrum Edukacji Geologicznej — wizualizacja
Julia Supeł
Punkty widokowe skierowane w stronę systemu wulkanicznego Krefla umożliwią obserwację wybuchów, a całkowicie przeszklone obserwatorium na najwyższej kondygnacji skierowane na północ pozwoli na delektowanie się zorzą polarną.
sale wykładowe, wystawowe i obserwatorium
W podziemiu trzykondygnacyjnego budynku zaprojektowane zostały reprezentacyjny hall, sale wykładowe i dydaktyczne, toalety, zaplecze gastronomiczne, zaplecze biurowo — administracyjne oraz infrastruktura techniczna. Na parterze znajdzie się szatnia i recepcja, a także przeszklona fasada prowadząca na taras mieszczący się na dachu części podziemnej. Można się z niego przedostać także do szczeliny tektonicznej na poziomie podziemia. Obserwatorium zorzy polarnej ma zająć większą część najwyższej kondygnacji, obok sali jadalnej, baru, małego zaplecza gastronomicznego, toalet oraz przestrzeni wystawowej.
jak ochronić budynek na terenie aktywnym sejsmicznie?
Centrum Edukacji Geologicznej umiejscowiono w miejscu szczelinie tektonicznej, znajdującej się dokładnie na granicy dwóch płyt. Aby uodpornić go na występujące tam wstrząsy sejsmiczne o średnim natężeniu, autorka przewidziała system amortyzujący. Żelbetową płytę fundamentową posadowiono na amortyzatorach o przekroju 50 cm x 50 cm, pochłaniających energię wstrząsów ziemi. Dodatkowo, budynek zostanie wyposażony w odpowiednie czujniki, które po wyczuciu wstrząsów sejsmicznych uruchomią system przeciwwstrząsowy.
Centrum Edukacji Geologicznej — rzuty
Julia Supeł
Centrum Edukacji Geologicznej — przekrój
tradycyjne rozwiązania w nowoczesnej konstrukcji
Ściany na powyższych kondygnacjach zaprojektowano w tradycyjnej technologii islandzkiej, z dwóch warstw bloków torfowych wypełnionych żwirem. Zastosowano dodatkowe ocieplenie ścian warstwą styropianu EPS montowanego na stelażu. Na elewacji zamontowano czarne płyty aluminiowe, nawiązując do przeszłości Islandii, która była jednym z głównych producentów aluminium na świecie. Autorka świadomie nie wykorzystała do projektu drewna, ze względu na problem z jego dostępnością.
Centrum Edukacji Geologicznej — projekt zagospodarowania terenu
Julia Supeł
międzynarodowe inspiracje
Do stworzenia projektu Centrum Edukacji Geologicznej na Islandii autorkę zainspirowały projekty takie jak Muzeum Wulkanu Hverjfall, autorstwa polskich architektów Natalii Kędziorek, Bartosza Karasińskiego oraz Dawida Krzesowca, czy też chińska Chapel of sound od Li Hu i Huanga Wenjing w Chengde, niedaleko Pekinu.
W swojej pracy dyplomowej Julia Supeł zadbała o nawiązania zarówno do naturalnego otoczenia budynku, jak i do kultury Islandii. Projekt Centrum Edukacji Geologicznej ma stanowić nie tylko atrakcję turystyczną, poszerzającą wiedzę odwiedzających, ale także pobudzić ruch turystyczny w trudno dostępnej północnej Islandii i tym samym poprawić jakość życia jej mieszkańców.
