Agnieszka Białek, absolwentka Architektury Wnętrz krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki, często spacerując wiślanymi bulwarami i zastanawiając się nad nową, pandemiczną rzeczywistością wpadła na pomysł futurystycznych obiektów użyteczności publicznej. Enklawy na Wiśle to tymczasowe, zamknięte moduły wykonane za pomocą drukarki 3D, umożliwiające pracę zdalną.
Agnieszka Białek, założycielka Monolight Studio jako miejsce pod projekt zaproponowała Wisłę u podnóża Wawelu. Nowoczesne bryły kontrastują z Zamkiem Królewski, jednak jest to tylko architektura tymczasowa, której moduły można dowolnie aranżować, zmieniając ich umiejscowienie na rzece.
enklawy moga być umieszczone w dowolnym miejscu na rzece
© Agnieszka Białek
Projektowi Enklaw przyświecały wartości proekologiczne. Przede wszystkim, te związane z neutralizacją degradacji naturalnych ekosystemów, pozwalając na współistnienie natury i architektury. Wciąż z trudnością określić możemy zmiany, jakie w dłuższej perspektywie czasu dokona covid w architekturze. Wiemy na pewno, że przyjdzie nam się zmierzyć z nową rzeczywistością. Dla większości firm praca zdalna stała się normą, co będzie kontynuowane przez długi czas. W konsekwencji tego pracownicy, będą mieli wybór dotyczący czasu i formy pracy. W znacznej mierze dostrzeżemy zmęczenie przestrzenią domową. Z chęcią przeniesiemy strefę pracy z domu do innego miejsca — tłumaczy autorka.
praca zdalna na Wiśle
Projekt umożliwia pracę zdalną, przeprowadzanie spotkań online (wideokonferencji) oraz zrelaksowanie się w nowej rzeczywistości, gdzie kontakt z drugą osobą jest znacznie ograniczony. Autorka pracując nad enklawami, szczególną uwagę zwracała na zawarcie pustych przestrzeni oraz uwzględnienie prywatności użytkowników. Obiekty pozwalają na zachowanie dystansu społecznego, tworząc tym samym wyjątkową strefę komfortu.
aby skorzystać z obiektów, należy dopłynąć do nich kajakiem
© Agnieszka Białek
Sposób, w jaki obiekty zostały wykonane, sprzyja skupieniu oraz wykonywaniu określonych zadań. Wnętrza enklaw dzięki zintegrowanemu wyposażeniu, pozwalają na przyjmowanie dowolnych pozycji podczas pracy. Dzięki systemowi wynajmu na godziny miejsce to jest przyjazne dla osób aktywnych zarówno w dzień, jak i w nocy, bez limitów czasowych. Enklawy są też chronione od osób postronnych, aby do nich dotrzeć, należy dopłynąć kajakiem.
ispiracja pianą wodną
Architektka pracując nad kształtem brył, zainsporowała się środowiskiem naturalnym. Piana wodna obserwowana przez nią na bulwarach wiślanych stworzyła układy geometryczne, które zostały przeniesione przez autorkę na formę architektoniczną. Moduły składają się z enklaw wchodzących w skład łączonych ze sobą komórek.
bryły obiektów zostały zainspirowane kształtem piany morskiej
© Agnieszka Białek
Enklawa to zamknięta przestrzeń do pracy, umieszczona na platformie spoczywającej na pływakach. Całość tworzy pojedynczą, unoszącą się na wodzie komórkę. Komórki te są zakotwiczone w dnie rzeki oraz łączone pomiędzy sobą, pozwalając na tworzenie modułowych struktur na powierzchni wody.
drukowane moduły
Projekt wykonany pod kierunkiem prof. Beaty Gibały-Kapeckiej i Kai Czajczyk wykorzystuje nowe technologie i metody tworzenia oraz projektowania. Obecnie istnieje jako wirtualny model, który w przyszłości może być wydrukowany na drukarce 3D z wykorzystaniem wodoodpornego, biodegradowalnego filamentu. Wykorzystanie druku 3D w skali architektonicznej pozwala na zbudowanie organicznych konstrukcji w zaledwie kilka dni.
wnętrza dzięki zintegrowanemu wyposażeniu, pozwalają na przyjmowanie dowolnych pozycji podczas pracy
© Agnieszka Białek
Formy obłe wywołują pozytywne skojarzenia, stwarzając tym samym poczucie bezpieczeństwa i komfortu. Mój projekt wychodzi naprzeciw potrzebom czasów nieustającego zgiełku, tworząc swoistą oazę spokoju. Bez wątpienia pandemia wpłynie na ukształtowanie nowych trendów w architekturze. Już teraz wiemy, że zmieniła nasze relację z pracą, przestrzenią i architekturą. Jakie zmiany wprowadzi w przyszłości? — podsumowuje autorka.
oprac.: Dobrawa Bies
na podstawie tekstu Pauli Fronc
