3 czerwca br. zmarł profesor Aleksander Grygorowicz, urbanista, architekt, wieloletni nauczyciel akademicki, współautor licznych osiedli mieszkaniowych oraz projektów świątyń, głównie prawosławnych cerkwi, między innymi stworzonego z Jerzym Nowosielskim Soboru Świętej Trójcy w Hajnówce.
Sobór Świętej Trójcy w Hajnówce
fot.: Polimerek | Wikimedia Commons © CC BY-SA 3.0
Aleksander Grygorowicz urodził się 2 września 1923 roku w Sarnach, obszarze od lat 30. należącym do województwa wołyńskiego. W 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie pod kierunkiem profesora Tadeusza Tołwińskiego przygotował magisterską pracę dyplomową poświęconą planowi zagospodarowania Dobczyc. W 1967 roku obronił pracę doktorską na Politechnice Krakowskiej, tam też dziewięć lat później przedstawił rozprawę habilitacyjną. W 1986 roku został profesorem tytularnym.
Doświadczenie zawodowe zdobywał najpierw w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Urbanistycznych, w Miastoprojekcie Kraków, w krakowskim Miejskim Biurze Projektów i w Dyrekcji Inwestycji Miejskich. Pracę dydaktyczną rozpoczął w 1969 roku na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, a od 1976 roku związany był z Politechniką Poznańską, gdzie kierował Zakładem Planowania Przestrzennego i Projektowania Wsi. Od roku 2010 prowadził zajęcia na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, piastował tam funkcję kierownika Pracowni Planowania Przestrzennego. W 2006 roku został wyróżniony Złotą Odznaką SARP, a rok później otrzymał Honorową Nagrodę Oddziału Poznańskiego SARP.
Do realizacji współtworzonych przez Aleksandra Grygorowicza należały projekty osiedli mieszkaniowych, między innymi w Jaworznie (im. Tadeusza Kościuszki, Dąbrowa Narodowa, Podwale) oraz licznych świątyń — był autorem wpisanej do rejestru zabytków cerkwi Podwyższenia Krzyża Świętego w Jałówce czy wspomnianego soboru Świętej Trójcy w Hajnówce.
