Wrocław, dynamicznie rozwijające się miasto, nieustannie poszerza swoje granice, a wraz z nimi rośnie zapotrzebowanie na nowoczesne, kompleksowo zaprojektowane osiedla mieszkaniowe. Jednym z nich jest Lipa Piotrowska, zlokalizowana w północnej części miasta. Osiedle charakteryzuje się zintensyfikowaną zabudową mieszkaniową powstałą w ostatnich latach, której dominującą grupą mieszkańców są młode rodziny z dziećmi. Ich problemem jest jednak znaczna odległość od centrum Wrocławia, a co za tym idzie, utrudniony dostęp do obiektów edukacyjnych i rekreacyjnych. Wychodząc naprzeciw potrzebom nowej społeczności lokalnej studenci Politechniki Wrocławskiej — Zuzanna Gołębiewska i Bartosz Tenenberg stworzyli projekt wielofunkcyjnej placówki edukacyjnej.
model budynku
© Zuzanna Gołębiewska, Bartosz Tenenberg
integracja
Podczas tworzenia koncepcji nowego kompleksu edukacyjnego studenci kładli nacisk na stworzenie przestrzeni sprzyjającej nie tylko interdyscyplinarnej edukacji, lecz także poszukiwaniom własnej tożsamości. Priorytetem było wykreowanie miejsca ułatwiającego nawiązywanie więzi społecznych, integrującego dzieci i wspierającego komunikację oraz wymianę idei.
W efekcie opracowano wewnętrzny, zbliżony kształtem do owalu dziedziniec, pełniący wymienione powyżej funkcje i będący alegorią tworzenia wspólnoty. Komunikacja wewnętrzna skanalizowana wokół atrium, pośrednio nawiązuje do kręgu życia — idąc przez życie (korytarzem), kolejno zdobywa się nowe doświadczenia (wiedzę w salach zajęciowych).
korytarz
© Zuzanna Gołębiewska, Bartosz Tenenberg
kontakt z naturą
Kontrastując z miejscami skupionymi głównie na integracji społecznej, wydzielono obszary przeznaczone do relaksu, wyciszenia oraz samodzielnej nauki. Są one szczególnie ważne dla dzieci, dorastających w świecie nieustannych zmian i intensywnych bodźców. Organiczna forma podkreśla istotną rolę bliskiego związku człowieka z naturą, szczególnie ważnego w procesie rozwoju najmłodszych. Dzięki temu mają oni szansę nauczyć się wrażliwości i zrozumienia dla świata wokół nich. Twórcom projektu zależało na wykreowaniu przestrzeni, łączącej się z istniejącym otoczeniem, tak aby bryła nie dominowała, a była jego uzupełnieniem. Ważnym założeniem było również wprowadzenie elementów zieleni, przenikających bezpośrednio do wnętrz i tworzących wrażenie harmonijnego połączenia z naturą, stąd liczne przeszklenia na zewnętrzny dziedziniec.
elewacja i przekrój
© Zuzanna Gołębiewska, Bartosz Tenenberg
Na dziedzińcu zlokalizowano widownię wraz z systemem rozsuwanych okien, stanowiących tło licznych przedstawień szkolnych oraz strefy wypoczynkowej. Konstrukcja wykorzystująca technologię drewna CLT oraz materiały użyte w wykończeniu sal mają korzystny wpływ na psychiczne i fizyczne samopoczucie użytkowników.
zrównoważony rozwój
Studenci kierowali się ideą zrównoważonego rozwoju, co przejawia się między innymi w przemyślanym układzie względem stron świata, zaprojektowaniem użytkowego zielonego dachu o dużym procencie powierzchni czynnej biologicznie wraz z umieszczonymi na nim panelami fotowoltaicznymi oraz wykorzystaniem tkaniny elewacyjnej ograniczającej nagrzewanie się sal. Materiały konstrukcyjne zapewniające odpowiednią nośność charakteryzują się jednocześnie niskim śladem węglowym. Ponadto zaimplementowano dualny system filtracji wody szarej oraz przewidziano pojemniki na deszczówkę, służącą do zapewnienia odpowiedniego poziomu nawodnienia stref zielonych wokół budynku.
interdyscyplinarność
Budynek składa się z trzech kondygnacji o łącznej powierzchni 12 500 m2. Parter i pierwsze piętro stanowią przestrzenie poświęcone nauce oraz wszelkiego rodzaju zapleczu edukacyjnemu, natomiast dach zaadaptowano na cele rekreacyjne. W szkole znajduje się 20 klas i jest ona przewidziana jako przestrzeń dla około 400 uczniów wraz z kadrą nauczycielską i innymi pracownikami placówki. Wśród szeregu udogodnień znajdują się liczne sale warsztatowe, biblioteka ze strefą multimedialną, aula, strefy zabawy przeznaczone dla najmłodszych oraz sala gimnastyczna ze znajdującą się obok siłownią.
Komunikacja została rozwiązana za pomocą centralnego, owalnego korytarza otwartego na atrium oraz dwóch bocznych, poprowadzonych równolegle, odpowiadających za bezpieczeństwo. Między piętrami przepływ odbywa się poprzez 5 klatek schodowych — jednej reprezentacyjnej i czterech pełniących funkcję klatek ewakuacyjnych. Kondygnacje zostały podzielone na 4 strefy w ramach ochrony przeciwpożarowej. Przejrzystość tego układu zapewnia komfort użytkowania przestrzeni oraz wpływa na poczucie bezpieczeństwa wśród najmłodszych. Dopływ światła gwarantują świetliki oraz liczne systemy przeszkleń. Wielofunkcyjność pomieszczeń uzyskano dzięki technologii mobilnych ścian działowych, umożliwiających modyfikacje pomieszczeń, dostosowanych do potrzeb systemu edukacji lub preferencji użytkowników.
plan zagospodarowania terenu
© Zuzanna Gołębiewska, Bartosz Tenenberg
Kompleks na Lipie Piotrowskiej stanowi model nowoczesnej infrastruktury szkolnej, ułatwiającej życie społeczności lokalnej oraz oferującej kompleksowe wsparcie dla procesu edukacji.
