Warunki techniczne

Dotyczy

Połączenia działki budowlanej z drogą publiczną planowanym dojazdem o szerokości 3 m, w kontekście wymogu Starostwa Powiatowego doprowadzenia do ww. działki budowlanej, na której projektowany jest budynek jednorodzinny, dojścia z funkcją dojazdu o szerokości minimum 4,5 m. Rozpatrywany jest tu przypadek, w którym dostęp z działki inwestora do drogi publicznej odbywa się drogą wewnętrzną, po służebności gruntowej ustanowionej na działce nie będącej własnością inwestora, a droga publiczna ma szerokość mniejszą niż 4,5 m wymagane przez Starostwo Powiatowe dla powyższego dojazdu. Autor pytania nie sprecyzował, jakiej kategorii jest droga publiczna do której ma być zapewniony dostęp.

Pytanie nr 1 z dnia 15.06.2019 r.:

Czy warunek z § 14 ust. 1 WT można uważać za spełniony, zakładając, że do budynku doprowadzony będzie dojazd o szerokości 3 m, a nie dojście łączone z dojazdem? Czy słuszny jest wymóg Starostwa Powiatowego żądającego dojścia z funkcją dojazdu o szerokości minimum 4,5 m?

Pytanie nr 2 z dnia 15.04.2021 r. do Opinii nr ZR 124 z dnia 15.06.2019 r.

Chciałbym zapytać o zaprojektowanie dojazdu i dojścia jako dwóch niezależnych ciągów komunikacyjnych na wewnętrznej drodze dojazdowej do budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Droga wewnętrzna łączy działkę budowlaną z drogą gminną niepubliczną. Dlaczego wskazują Państwo (w opinii ZR 124) 1,5 m jako minimalną szerokość dojścia? Który przepis na to wskazuje?

Stan prawny — aktualizacja na dzień 29.04.2021 r.:

[1] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 w sprawie warunków technicznych, jakim winny odpowiadać budynki i ich usytuowanie — z dnia 8 kwietnia 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1065 z późniejszymi zmianami).

Rozdział 2 Dojścia i dojazdy § 14.1. Do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich użytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach odrębnych. Szerokość jezdni stanowiącej dojazd nie może być mniejsza niż 3 m.

Dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego, pod warunkiem że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 m, umożliwiającą ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów.
Do budynku i urządzeń z nim związanych, wymagających dojazdów, funkcję tę mogą spełniać dojścia, pod warunkiem że ich szerokość nie będzie mniejsza niż 4,5 m.

[…] § 15. 1. Szerokość, promienie łuków dojazdów, nachylenie podłużne i poprzeczne oraz nośność nawierzchni należy dostosować do wymiarów gabarytowych, ciężaru całkowitego i warunków ruchu pojazdów, których dojazd do działki budowlanej i budynku jest konieczny ze względu na ich przeznaczenie, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach odrębnych.

Dojścia służące równocześnie do ruchu pojazdów gospodarczych i uprzywilejowanych o masie całkowitej do 2,5 tony powinny mieć nawierzchnię o nośności co najmniej dostosowanej do masy tych pojazdów.

16.1. Do wejść do budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej powinny być doprowadzone od dojść i dojazdów, o których mowa w § 14 ust. 1 i 3 utwardzone dojścia o szerokości minimalnej 1,5 m, przy czym co najmniej jedno dojście powinno zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku lub tych jego części, z których osoby te mogą korzystać.

[2] Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. - tekst jednolity z dn. 06.02.2020 r. (Dz.U. 2020, poz. 293)

Art. 2.

12) „działce budowlanej” - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie
w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego;

[…] 14) „dostępie do drogi publicznej” — należy przez to rozumieć bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej;

[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 29 sierpnia 2019 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2019 r. poz. 1643)

Art. 44:

2. Szerokość chodnika usytuowanego bezpośrednio przy jezdni, pasie postojowym lub zatoce postojowej nie powinna być mniejsza niż 2,00 m, a w przypadku przebudowy drogi, wyłącznie w miejscu występowania przeszkody, dopuszcza się zmniejszenie tej szerokości do 1,25 m.

[…] 4. Szerokość chodnika nieusytuowanego bezpośrednio przy jezdni, pasie postojowym lub zatoce postojowej nie powinna być mniejsza niż 1,5 m, a w przypadku przebudowy drogi, wyłącznie w miejscu występowania przeszkody, dopuszcza się zmniejszenie tej szerokości do 1,0 m.

Odpowiedź na pytanie nr 1

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wymaganej szerokości drogi niepublicznej, umożliwiającej dostęp działki budowlanej do drogi publicznej, zgodnie z § 14 ust. 1 Rozporządzenia MI [1], przy wykonaniu drogi dojazdowej o szerokości 3 m, spełniony jest wymóg minimalnej szerokości drogi dojazdowej zapewniającej dojazd z działki budowlanej do drogi publicznej. Komunikacja piesza
i komunikacja kołowa zostały w § 14 ust. 1 Rozporządzenia MI [1] potraktowane jako dwie odrębne funkcje. Przepisy dotyczące dostępu zabudowy jednorodzinnej do drogi publicznej są niejednoznaczne i wymagają działań legislacyjnych. Ponadto w § 15 ust. 1 i ust. 2 Rozporządzenia MI [1] w pojawia się zastrzeżenie dotyczące szerokości i innych parametrów drogi które należy dostosować do przewidywanego ruchu pojazdów na tej drodze.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Możliwość zaprojektowania dojazdu i dojścia jako dwóch niezależnych ciągów komunikacyjnych wynika z Rozporządzenia MI [1], które nie zastrzega konieczności łączenia obu ruchów, a jedynie w wypadku oddzielenia wymaga wykonania samodzielnej jezdni dla ruchu kołowego o szerokości min. 3 m (MI [1] § 14 ust. 1) cyt.: „Szerokość jezdni stanowiącej dojazd nie może być mniejsza niż 3 m”.

W § 16. ust. 1. Rozporządzenia MI [1] mowa jest o utwardzonym dojściu o szerokości 1,5 m prowadzącym od dojść i dojazdów (wymaganym wyłącznie dla budynku wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej).

Przez analogię do wymagań stawianych dla dróg publicznych rekomendujemy stosowanie min. 1,5 m szerokości dojścia, z dopuszczeniem zmniejszenia szerokości chodnika do 1 m jedynie incydentalnie, w miejscu występowania przeszkody. (Rozporządzenie MI [3] § 44 ust. 4.).

Informujemy, że w drugiej części pytania zacytowano fragment Opinii Wydziału Architektury i Urbanistyki UMK zamieszczonej na stronie Biuletynu Informacji Publicznej w zakładce Warsztaty dla Inwestorów „Zagadnienie nr 4: Wymiary dojścia dla projektowanej zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej”. Sugerujemy skierowanie pytania do autora tego opracowania. https://www.bip.krakow.pl/?dok_id=66449

Podsumowanie

Wymóg minimalnej łącznej szerokości 4,5 m dla dojścia i dojazdu zorganizowanego w formie wydzielonej jezdni o szerokości 3 m i dojścia pieszego o szerokości 1,5 m obowiązuje w odniesieniu dla połączenia z drogą publiczną budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Dla budynków pozostałych w tym domów jednorodzinnych jest to wielkość komfortowa (optymalna) natomiast bezwzględne ograniczenie przepisowe dotyczy jedyne zapewnienia jezdni o szerokości 3 m.

Jeżeli połączenie z drogą publiczną kilku działek odbywa się bez wydzielenia jezdni, czyli w formie ciągu pieszo-jezdnego umożliwiającego ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów, wówczas wymagana szerokość takiego połączenia powinna wynosić min. 5 m.

 (K.S.)

Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.

Kraków, 15 czerwca 2019 r.

Uzupełnienie 29 kwietnia 2021 r.

Treść pytania

Zwracamy się z uprzejmą prośbą o opinię dotyczącą prawidłowości przyjętych rozwiązań w zakresie dostępności do wszystkich projektowanych budynków, w tym również przez osoby niepełnosprawne, o których mowa w § 14 i 16 „warunków technicznych”.

W załączniku przesyłamy projekt zagospodarowania terenu na którym projektant zaprojektował drogę wewnętrzną, stanowiącą ciąg pieszo-jezdny, o szer. 5 m i nachyleniu nie przekraczającym 15%, prowadzającą do garaży każdego z budynków. Od tej drogi do wejść do budynków (zielone linie) zapewnione zostały utwardzone dojścia o szer. 1,5 m i nachyleniu nie przekraczającym 6%, zapewniające osobom niepełnosprawnym dostęp do całych budynków.

Podstawa prawna

[1]. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1422)

§ 14

1. Do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich użytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach odrębnych. Szerokość jezdni stanowiącej dojazd nie może być mniejsza niż 3 m.

2. Dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego, pod warunkiem że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 m, umożliwiającą ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów.

3. Do budynku i urządzeń z nim związanych, wymagających dojazdów, funkcję tę mogą spełniać dojścia, pod warunkiem że ich szerokość nie będzie mniejsza niż 4,5 m.

§ 16

Do wejść do budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej powinny być doprowadzone od dojść i dojazdów, o których mowa w § 14 ust. 1 i 3, utwardzone dojścia o szerokości minimalnej 1,5 m, przy czym co najmniej jedno dojście powinno zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku lub tych jego części, z których osoby te mogą korzystać.

§ 70

Maksymalne nachylenie pochylni związanych z budynkiem nie może przekraczać wielkości określonych w poniższej tabeli:

§ 71

1. Pochylnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych powinny mieć szerokość płaszczyzny ruchu 1,2 m, krawężniki o wysokości co najmniej 0,07 m i obustronne poręcze odpowiadające warunkom określonym w § 298, przy czym odstęp między nimi powinien mieścić się w granicach od 1 m do 1,1 m.

2. Długość poziomej płaszczyzny ruchu na początku i na końcu pochylni powinna wynosić co najmniej 1,5 m.

3. Powierzchnia spocznika przy pochylni dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich powinna mieć wymiary co najmniej 1,5 x 1,5 m poza polem otwierania skrzydła drzwi wejściowych do budynku. 

Opinia Zespołu Rzeczoznawców

W opisywanym przypadku należy zwrócić uwagę, że przywołane przepisy wyraźnie rozróżniają zagadnienia możliwości dojazdu i dojścia do działki i budynku w ogóle, a szczegółowo dojście do budynku z warunkiem dostępu dla osób niepełnosprawnych.

W związku z tym:

przedstawione w pytaniu rozwiązania projektowe realizują zapisy § 14 ww. rozporządzenia poprzez zaprojektowanie ciągu pieszo-jezdnego o wymaganych parametrach.

Należy tu zwrócić uwagę, że ten paragraf nie reguluje kwestii dostępu dla osób niepełnosprawnych, gdyż prowadziłoby to do absurdalnych rozwiązań projektowych, które wymusił by niwelowanie powierzchni całego kraju w rejonach, gdzie zabudowa lub dojazd i dojście do niej znajdowałaby się na spadkach większych niż opisane w § 70 ww. rozporządzenia.

z kolei dostęp dla osób niepełnosprawnych w analizowanym przypadku jest zapewniony zgodnie z § 16 ww. rozporządzenia „od dojść i dojazdów, o których mowa w § 14 ust. 1 i 3”, przez zaprojektowanie utwardzonych dojść o odpowiednich parametrach i wyposażonych w rozwiązania techniczne te dojścia umożliwiające (podnośniki schodowe i pionowe).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że zaproponowane rozwiązania są prawidłowe, co do zasady stosowania.

Opinia nie odnosi się do prawidłowości szczegółów rozwiązań w zakresie przepisów odrębnych (§ 14 ust 1.), ani § 70 i § 71 WT.

(ŁS)

Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.

Kraków, 17 grudnia 2020 r.

Treść zapytania

Czy istniejące połączenie komunikacyjne obsługujące garaż, znajdujący się na działce nr 1 należy rozpatrywać w kontekście zapewnienia dojścia i dojazdu po przebudowie i rozbudowie istniejącego garażu na część mieszkalną — dom jednorodzinny.

Działka nr 1 posiada istniejący system komunikacji — wydzieloną drogę, będącą częścią działki o zmiennej szerokości od ok. 5,0 m do ok. 3,5 m, obsługującą istniejący garaż w zakresie dojścia i dojazdu. Wydłużona część działki obsługuje także dwa inne budynki, graniczące z działką nr 1 w zakresie dojścia i dojazdu, wpisem do księgi wieczystej — polegająca na prawie przejazdu, przechodu.

Działka nr 1 posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej poprzez drogę serwisową będącą we władaniu Miejskim — potwierdzony oświadczeniem zarządu drogi.

Wątpliwości budzi, czy stan zastany w kontekście przebudowy i rozbudowy istniejącego garażu na część mieszkalną, powinien być rozpatrywany przez organ wydający pozwolenie na budowę w zakresie niespełnienia paragrafu 14 WT.

Podstawa prawna

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:

§ 14

Do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich użytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach odrębnych. Szerokość jezdni stanowiącej dojazd nie może być mniejsza niż 3 m.
Dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego, pod warunkiem że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 m, umożliwiającą ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów.
Do budynku i urządzeń z nim związanych, wymagających dojazdów, funkcję tę mogą spełniać dojścia, pod warunkiem że ich szerokość nie będzie mniejsza niż 4,5 m.
Dojścia i dojazdy do budynków, z wyjątkiem jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, powinny mieć zainstalowane oświetlenie elektryczne, zapewniające bezpieczne ich użytkowanie po zapadnięciu zmroku.

§ 15

Szerokość, promienie łuków dojazdów, nachylenie podłużne i poprzeczne oraz nośność nawierzchni należy dostosować do wymiarów gabarytowych, ciężaru całkowitego i warunków ruchu pojazdów, których dojazd do działki budowlanej i budynku jest konieczny ze względu na ich przeznaczenie, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach odrębnych.
Dojścia służące równocześnie do ruchu pojazdów gospodarczych i uprzywilejowanych o masie całkowitej do 2,5 tony powinny mieć nawierzchnię o nośności co najmniej dostosowanej do masy tych pojazdów.

§ 16

Do wejść do budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej powinny być doprowadzone od dojść i dojazdów, o których mowa w § 14 ust. 1 i 3, utwardzone dojścia o szerokości minimalnej 1,5 m, przy czym co najmniej jedno dojście powinno zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku lub tych jego części, z których osoby te mogą korzystać.

§ 21

(…)

Stanowiska postojowe i dojazdy manewrowe dla samochodów powinny mieć nawierzchnię utwardzoną lub co najmniej gruntową stabilizowaną, ze spadkiem zapewniającym spływ wody.
(…)

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane

Art. 5

Obiekt budowlany jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając:

9) poszanowanie, występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich, w tym zapewnienie dostępu do drogi publicznej;

Art. 35

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego organ administracji architektoniczno-budowlanej sprawdza:
(…)

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o Planowaniu i Zagospodarowaniu Przestrzennym

Art. 2

14) „dostępie do drogi publicznej” — należy przez to rozumieć bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej;

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych

§ 12

Drogę pożarową o utwardzonej nawierzchni, umożliwiającą dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej do obiektu budowlanego o każdej porze roku, należy doprowadzić do:

1) budynku zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I lub ZL II;

2) budynku należącego do grupy wysokości: średniowysoki, wysoki lub wysokościowy, zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, ZL IV lub ZL V;

3) budynku zawierającego strefę pożarową produkcyjną lub magazynową oraz do strefy pożarowej poza budynkiem, obejmującej urządzenia technologiczne, plac składowy lub wiatę, jeżeli gęstość obciążenia ogniowego wymienionych stref pożarowych przekracza 500 MJ/m² i zachodzi co najmniej jeden z warunków:

a) powierzchnia strefy pożarowej przekracza 1 000 m²,

b) występuje pomieszczenie zagrożone wybuchem;

4) budynku zawierającego strefę pożarową produkcyjną lub magazynową o gęstości obciążenia ogniowego poniżej 500 MJ/m2 o powierzchni przekraczającej 20 000 m2;

5) budynku niskiego:

a) zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III o powierzchni przekraczającej 1 000 m2, obejmującą kondygnację nadziemną inną niż pierwsza, lub

b) zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL V i mającego ponad 50 miejsc noclegowych;

6) obiektu budowlanego innego niż budynek, przeznaczonego do użyteczności publicznej lub zamieszkania zbiorowego, w którym przewiduje się możliwość jednoczesnego przebywania w strefie pożarowej ponad 50 osób;

7) stanowiska czerpania wody do celów przeciwpożarowych.

Opinia

Z treści § 14 ust. 1 WT wynika, że w przypadku projektowania bądź istnienia garażu lub miejsca postojowego obsługującego dom jednorodzinny, należy zapewnić dojazd o szerokości jezdni min. 3,0 m. Zapis ten jednak nie wyklucza możliwości poruszania się pieszych po jezdni — określa jedynie minimalną szerokość niezbędną dla ruchu pojazdów.

Szerokości łączonego dojścia i dojazdu (ciągu pieszo-jezdnego) oraz dojścia o funkcji dojazdu — wymienione w § 14 ust. 2 i 3 WT, są jedynie rozwiązaniami alternatywnymi, nie mającymi obligatoryjnego zastosowania dla inwestycji (na co wskazują sformułowania „dopuszcza się” i „mogą spełniać”, zawarte w w/w przepisach).

Minimalna szerokość utwardzonego dojścia, przywołana w § 16 WT, nie dotyczy zabudowy jednorodzinnej. Nie ma zatem podstaw do określenia, bądź narzucenia takiej minimalnej szerokości dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Rozporządzenie WT nie narzuca także parametrów nośności jezdni, ani rodzaju materiałów lub technologii, zgodnie z którymi musi być ona wykonana. Należy zatem przyjąć – na podstawie zapisu 15 ust. 1 WT – że dojazd można zapewnić po powierzchni posiadającej nośność dostosowaną do ruchu pojazdów, które mają się na niej poruszać.

Z przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej wynika, że do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, garażowych i gospodarczych (a także części budynków wielorodzinnych, użyteczności publicznej i przemysłowych) nie jest wymagane doprowadzenie drogi pożarowej.

Z punktów powyżej wynika zatem, że teren o szerokości 3,0 m, np. w formie fragmentu działki obciążonej służebnością, o powierzchni odpowiednio utwardzonej, należy uznać za wystarczające spełnienie wymagań 14 stawianych dojazdowi i dojściu do domu jednorodzinnego i związanych z nim urządzeń.

W sytuacji przedstawionej na wstępie, istniejący dojazd zapewniał już wcześniej połączenie komunikacyjne pomiędzy garażem, a drogą publiczną (poprzedzoną drogą wewnętrzną) i ten stan rzeczy nie ulega zmianie. Stąd też istniejące rozwiązanie dojazdu i dojścia jest wystarczające do obsługi planowanej inwestycji i zgodne ze wszystkimi obowiązującymi przepisami.

(GL, PC, OJ)

Niniejszy dokument nie stanowi oficjalnej wykładni przepisów prawa i nie może być stosowany jako podstawa prawna do rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach. Opinie i propozycje zawarte w stanowiskach Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP należy traktować jako materiał pomocniczy.

Kraków, 15 marca 2021 r.