Dom Sportowca w Luboniu oczami studentek Politechniki Poznańskiej

Dobrawa Bies

27 maja '22

I Nagrodę otrzymała Natalia Popielec

...

+34

Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej oraz Luboński Ośrodek Sportu i Rekreacji zorganizował studencki konkurs na koncepcję rozbudowy i nadbudowy istniejącego budynku – Domu Sportowca w Luboniu koło Poznania. Zadanie projektowe było dodatkowym tematem pracy dyplomowej inżynierskiej, skierowanym do studentów architektury ostatniego semestru studiów I stopnia. Jury za najlepsze propozycje uznało prace Natalii Popielec (I Nagroda), Natalii Siemieniuk (II Nagroda) i Marty Nowak (Wyróżnienie honorowe).

Celem konkursu było wyłonienie najlepszych koncepcji nowej formy aktualnie istniejącego budynku zaplecza sportowego Stadionu Miejskiego w Luboniu przy ulicy Rzecznej 2, uwzględniających dostosowanie budynku do współczesnych i przyszłych potrzeb nowoczesnego obiektu sportowego. Ważnym elementem było także wskazanie rozwiązań uwzględniających nadrzeczną lokalizację obiektu oraz wyzwania, związane z adaptacją zabudowy do zmiany klimatu.

konkurs wygrała koncepcja autorstwa Natalii Popielec

nowy Dom Sportowca

Podczas pracy studenci mieli możliwość przeprowadzenia wizji lokalnej oraz zapoznania się ze szczegółowymi wytycznymi inwestora w trakcie spotkań roboczych na terenie ośrodka, prace były również konsultowane przez pracowników Wydziału Architektury — promotorów prac dyplomowych. Wytyczne do konkursu zostały opracowane z uwzględnieniem rzeczywistych potrzeb Miasta Luboń i Spółki LOSIR będącej zarządcą obiektów sportowych na terenie miasta. Były to — rozbudowa istniejącej bazy noclegowej wraz z niezbędnym zapleczem sanitarnym oraz obsługą recepcyjną, zmodernizowanie szatni dla zawodników i sędziów, lokalizacja dodatkowych magazynów, sali do ćwiczeń oraz części gastronomicznej — mówi dr Barbara Świt-Jankowska, prodziekan ds. studenckich Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej.

Wyróżnienie honorowe, plan zagospodarowania terenu

Dodatkowym wyzwaniem, jakiemu musieli sprostać uczestnicy konkusu było połączenie modernizowanego budynku z pozostałymi obiektami i boiskami sportowymi, a także zapewnienie miejsc postojowych, uwzględnienie technologii proekologicznych oraz specyficznego położenia obiektu w strefie zalewowej.

dwie nagrody i jedno wyróżnienie

Pod koniec marca 2022 roku, komisja konkursowa w składzie: przewodnicząca Komisji: Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej, dr hab. Ewa Pruszewicz-Sipińska (przewodnicząca komisji, dziekan WA PP), Dorota Franek (zastępczyni burmistrza Miasta Luboń), Zofia Giese, Agnieszka Ośmielak-Stankiewicz (WAPP), dr Piotr Zierke (WAPP) postanowiła nagrodzić trzy projekty.

I Nagrodę otrzymała Natalia Popielec, za pracę wykonaną pod kierunkiem prof. Anny Januchty-Szostak, II Nagroda powędrowała do Natalii Siemieniuk za projekt wykonany pod kierunkiem dr. Rafała Graczyka, w Wyróżnienie honorowe otrzymała Marta Nowak, której promotorką była dr hab. Hanna Michalak.

I Nagroda w konkursie na projekt Domu Sportowca, wnętrze

Komisja konkursowa podczas obrad oceniała przede wszystkim walory estetyczne oraz funkcjonalne zaprezentowanych koncepcji, w tym spełnienie wymagań w zakresie parametrów podstawowych (liczba miejsc noclegowych, szatnie) oraz wymagań inwestora — dostosowanie części pokoi do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, zapewnienie właściwej liczby węzłów sanitarnych oraz połączenie z istniejącym zagospodarowaniem terenu. Istotnym elementem oceny jury był stopień wykorzystania struktury istniejącego obiektu i jej wkomponowanie w bryłę projektowanego budynku, a także jakość zaproponowanych rozwiązań technicznych i materiałowych. Preferowane były rozwiązania, które pozwalały na nadanie istniejącemu budynkowi formy atrakcyjnej dla użytkownika, spełniającej współczesne standardy estetyczne, przy jednoczesnym uwzględnieniu istniejącego kontekstu przestrzennego — zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej — dodaje dr Barbara Świt-Jankowska.

Zwycięskie propozycje mogą stać się propozycją dla inwestora. W przyszłości Dom Sportowca ma stać się wizytówką Lubonia — przyciągać mieszkańców i gości oraz promować zdrowy, proekologiczny tryb życia.

Poniżej prezentujemy projekty, które otrzymały I Nagrodę oraz Wyróżnienie honorowe.

I Nagroda, proj.: Natalia Popielec
promotorka: prof. Anna Januchta-Szostak

autorka zaplanowała dobudowę fragmentu budynku na parterze oraz nadbudowę piętra

Zwycięski projekt to koncepcja modernizacji istniejącego budynku dostosowana do współczesnych i przyszłych potrzeb użytkowników nowoczesnego obiektu sportowego. Głównym założeniem autorki, ze względu na aspekty ekologiczne i ekonomiczne było pozostawienie jak największej części istniejącego budynku. Zaplanowała dobudowę fragmentu budynku na parterze oraz nadbudowa jednego piętra. Ważną kwestią było dla niej ustalenie stref budynku, tak aby osiągnąć maksymalną funkcjonalność i wygodę. Na parterze i poziomie -1 znajduje się część sportowa z salą wielofunkcyjną oraz techniczno-socjalną. Natomiast na piętrze część noclegowa.

rzut parteru i otoczenie

Proponowane zmiany umożliwią modernizację formy obiektu, jego parametrów energetycznych oraz poprawią czytelność stref funkcjonalnych. Dodatkowym celem studentki było wprowadzenie rozwiązań proekologicznych uwzględniających zagrożenia wynikające ze zmian klimatu i nadrzecznej lokalizacji obiektu, w której obrębie się znajduje. Zastosowała stropodach w technologii zielonego dachu ekstensywnego, zbiornik na deszczówkę oraz panele fotowoltaiczne. Przed budynkiem zaplanowała także wykonanie niecek infiltracyjnych z murkami oporowymi otoczonymi specjalnie dobraną zielenią.

elewacje budynku

Poszukiwanie formy budynku Domu Sportowca było czasochłonnym procesem, podczas którego powstało kilka propozycji. Pierwsze piętro zostało nadwieszone z trzech stron w stosunku do parteru, a od strony wschodniej cofnięta została część z klatką schodową, dzięki czemu uzyskałam nieco dynamiki i podkreśliłam w ciekawy sposób miejsce, w którym zmienia się konstrukcja — mówi autorka.

Elewację parteru zdobi tynk zewnętrzny silikonowy w kolorze białym, a cokół beton. Przełamaniem kompozycji jest deska elewacyjna pionowa z modrzewia syberyjskiego. Kontrastu nadają wykończenia otworów okiennych, stolarka oraz ramy przeszkleń w kolorze antracytowym.

Wyróżnienie honorowe, proj.: Marta Nowak
promotorka: dr hab. Hanna Michalak

widok Domu Sportowca z lotu ptaka

Istniejący budynek ma jedną kondygnację podziemną i nadziemną. Używany jest głównie przez sportowców korzystających ze stadionu. Sąsiadują z nim zarówno domy jednorodzinne, jak i duża ilość zieleni oraz rzeka Warta. Teren ten ma duży potencjał projektowy, dlatego ważne było dla mnie jego wykorzystane i stworzenie miejsca zachęcającego społeczność do korzystania z obiektu — tłumaczy Marta Nowak.

projektowana przestrzeń ma służyć wszystkim

Głównymi założeniami studentki były: wielofunkcyjność obiektu, jego pełne przystosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami oraz zastosowanie rozwiązań proekologicznych.

Ważne było, aby zaprojektowana przestrzeń mogła służyć wszystkim — mieszkańcom miasta, przyjezdnym oraz sportowcom. Nie należało jednak pomijać pierwotnej funkcji budynku i przystosować go do obecnych oraz przyszłych potrzeb obiektu sportowego — dodaje autorka.

autorka zaproponowała część sportową oraz hotelową i gastronomię

Marta Nowak zaprojektowała szatnie sportowe oraz dwie sale do ćwiczeń, które można połączyć w jedną większą. W nadbudowie wprowadziła część hotelową składającą się z szesnastu pokoi dwuosobowych. Okna części z nich skierowała ku rzece i zieleni, a resztę usytuowała w kierunku stadionu. Znalazło się tutaj również miejsce na przestrzeń do relaksu i odpoczynku, a na parterze na małą gastronomię.

rzut parteru Domu Sportowca

W trakcie projektowania autorka poświęciła dużo uwagi odpowiedniemu strefowaniu i rozmieszczeniu wszystkich funkcji, tak aby stworzyć przyjazny w użytkowaniu układ funkcjonalny. Aby zaadaptować budynek do zmian klimatycznych, studentka zastosowała m.in. zielony dach, panele fotowoltaiczne i ogrzewanie przy pomocy pompy ciepła.

elewacje pokrywają płyty betonowe oczyszczające powietrze

Wskazany przez inwestora obszar opracowania dał możliwość wykreowania ciekawej i prostej bryły, która dobrze wpisuje się w zastany kontekst. Elewację pokryłam płytami betonowymi oczyszczającymi powietrze oraz pionowymi, metalowymi profilami nadającymi całości sportowy charakter. Duża liczba przeszkleń w części parteru pozwala na przenikanie się wewnętrznej i zewnętrznej części obiektu — podsumowuje autorka.