Osoby studiujące na School of Form Uniwersytetu SWPS w ramach projektu „Bulwa” stworzyły naczynia ceramiczne, które redefiniują sposoby serwowania potraw z ziemniaków. Placki ziemniaczane podawane w pionie, kopytka na metry, kluski śląskie w wazie — projekty studentów przypominają wartość ziemniaka, podstawy diety Polaków i zmuszają do refleksji nad współczesną konsumpcją żywności.
Praca z ceramiką wymaga czujności, czułości i precyzji. Projekt „Bulwa” był okazją dla osób studiujących do wykształcenia w sobie tych atrybutów, pozwolił także na ćwiczenie krytycznego myślenia.
Bez ćwiczeń i poszukiwań, zaglądania w przeszłość, żeby zrozumieć przyszłość nie wykształcą się świadomi projektanci i projektantki. A to, że potrzebujemy ich i będziemy potrzebować coraz bardziej, w dynamicznym świecie narażonym na kryzysy, nie ulega wątpliwości
— komentuje koordynatorka projektu Maria Krześlak-Kandziora.
„Gratin dauphinois”, Jagoda Bergel
Projekt Jagody Bergel poświęcony jest ekspozycji tradycyjnej francuskiej zapiekanki ziemniaczanej. Jego porcelanowo-drewniana forma ma kształt półkuli, działającej jak „wańka-wstańka”, co dodaje jedzeniu zabawy i swojskości. W ten sposób autorka nadaje obiektowi metaforycznego wymiaru — danie z ziemniaka może być eleganckie lub przaśne, a zależy to od sposobu podania.
Gratin dauphinois — projekt „Bulwa”
proj.: Jagoda Bergel
„Tuber et Labora”, Anatol Grewinski
Anatol Grewinski swoim projektem poddaje w wątpliwość tradycję podawania placków ziemniaczanych poziomo. To obiekt, który dedykowany jest właśnie temu daniu i zachęca do zrezygnowania z korzystania z sztućców w zamian za możliwość konsumowania placków bezpośrednio z naczynia.
Tuber et labora — projekt „Bulwa”
proj.: Anatol Grewinski
„Blister na kartacze”, Michalina Kaczmarek
Balansując na granicy kiczu i satyry, Michalina Kaczmarek zaprojektowała dedykowany kartaczom blister. Dzięki innowacyjnej formie, danie to ma szansę być należycie wyeksponowane, a pomaga w tym nieoczywiste połączenie materiałów — pleksi i porcelany.
Blister na kartacze — projekt „Bulwa”
proj.: Michalina Kaczmarek
„Totem”, Olga Plewnicka
Totem to projekt Olgi Plewnickiej, który sprawia, że bliny ziemniaczane stają się niemal rzeźbą. „Wynosi to proste danie na wyższy poziom — dosłownie i metaforycznie — przez wzniesienie go ku górze i serwowanie w nietypowy sposób” — pisze autorka. Modułowa forma naczynia zmusza do interakcji, rozkładania go na części, by odkryć kolejne porcje dania.
Totem — projekt „Bulwa”
proj.: Olga Plewnicka
„Kluskowatość”, Barbara Agnieszka Nowakowska
Porcelanowe naczynia z serii „Kluskowatość”, autorstwa Barbary Agnieszki Nowakowskiej, kształtem nawiązują do formy ziemniaka, której są dedykowane — kluski śląskiej. Ich obły, nieregularny kształt — wynik spontanicznego charakteru pracy z materiałem — idealnie podkreśla charakter tego klasycznego dania.
Kluskowatość — projekt „Bulwa”
proj.: Barbara Nowakowska
„Antisalat”, Franciszek Szwaj
Projekt Franciszka Szwaja to naczynie, które zmusza do dekonstrukcji sałatki ziemniaczanej. Jego kształt pozwala na rozłożenie każdego jej składnika osobno, dowolne mieszanie, czemu sprzyja różna wysokość poszczególnych elementów naczynia.
Antisalat — projekt „Bulwa”
proj.: Franciszek Szwaj
„Kopytka na metry”, Jan Polak
Zaprojektowane przez Jana Polaka naczynie pozwala na nowy sposób jedzenia kopytek — poprzez uniesienie go do ust i zsuwanie pojedynczych prosto do ust. Dzięki temu, autor prowokuje do refleksji nad „kulturalnym” i „niekulturalnym” sposobie jedzenia.
Kopytka na metry — projekt „Bulwa”
proj.: Jan Polak
„Gorący ziemniak”, Yevgeniya Gudym
Zainspirowana folią do pieczenia ziemniaków, Yevgeniya Gudym stworzyła nowoczesne naczynie, nawiązujące do procesu przygotowania dania. Do stworzenia unikalnej, jakby pogniecionej formy, wykorzystała cienki metal, który stanowi stelaż do ceramicznej formy.
Gorący ziemniak — projekt „Bulwa”
proj.: Yevgeniya Gudym
„SSIJ”, Katarzyna Matosek
Projekt Katarzyny Matosek to seria ceramicznych obiektów przeznaczonych do nabierania kisielu i konsumowania go w sposób wręcz intymny. Kształt obiektów z dużą liczbą szpar i zakamarków zmusza do dłuższej celebracji spożywania posiłku.
Ssij — projekt „Bulwa”
proj.: Katarzyna Matosek
„Gilotyna”, Anton Kostromtsov
Pomnik pyry z gzikiem — to sposób uhonorowania ziemniaka jako fundamentu tradycyjnej kuchni. Anton Kostromtsov w swoim projekcie nawiązuje do symbolów konstruktywizmu, geometrii i kosmosu.
Gilotyna — projekt „Bulwa”
proj.: Anton Kostromtsov
„Pierogowa orbita”, Zuzanna Kotwas
Kolejne kosmiczne inspiracje ziściły się w projekcie Zuzanny Kotwas, która zaprojektowała świecznik na pierogi ruskie, kształtem nawiązujący do układu słonecznego.
Pierogowa orbita — projekt „Bulwa”
proj.: Zuzanna Kotwas
„Kostki”, Helena Zdrojewska
Naczynie Heleny Zdrojewskiej pozwala na zabawę podczas konsumpcji tortilli ziemniaczanej. Ceramiczne kostki ukrywają kolejne porcje dania, przekształcając je z prostego w intrygujący.
Kostki — projekt „Bulwa”
proj.: Helena Zdrojewska
„Durszlak”, Ignacy Malinowski
Ignacy Malinowski poświęcił swój projekt tradycyjnemu daniu z południa Podlasia — zagubom. Spiralne zawijasy z ciasta pierogowego wypełnione ziemniakami ociekają wodą i tłuszczem, które spływają przez ręcznie wywiercone w porcelanie otwory.
Durszlak — projekt „Bulwa”
proj.: Ignacy Malinowski
„Dés à Boire”, Jakub Sobiegraj
Zupa w formie shota? Projekt Jakuba Sobiegraja przekształca spożywanie zupy z angażującej czynności w krótki, towarzyski dodatek do spotkania.
DÉS À BOIRE — projekt „Bulwa”
proj.: Jakub Sobiegraj
„Frytki na poziomie”, Klara Arrowsmith
To naczynie to kolejna okazja, by biesiadowaniu przy stole dodać element zabawy. Projekt Klary Arrowsmith to frytkowa Jenga, składająca się z indywidualnych dla każdej frytki rynienek, zachęcająca do celebracji spożywania tego dania.
Frytki na poziomie — projekt „Bulwa”
proj.: Klara Arrowsmith
„Trafiony, zatoipiony!”, Łukasz Machnowski
Morze czerwone… zupy — projekt Łukasza Machnowskiego to połączenie naczynia na barszcz z tłuczonymi ziemniakami z grą w statki. Osobliwy kształt, przywodzący na myśl kształt falującej wody, może urozmaicić konsumującym oczekiwanie na danie główne.
Trafiony, zatopiony! — projekt „Bulwa”
proj.: Łukasz Machnowski
„Pizza”, Magda Mączyńska
Kształt naczyń zaprojektowanych przez Magdę Mączyńską nie sugeruje, co może znajdować się w środku. Wieża z kawałków pizzy to zupełnie nieoczywista propozycja konsumowania tego tradycyjnego dania.
Pizza — projekt „Bulwa”
proj.: Magda Mączyńska
„Kluskolumna”, Milena Bednarczyk
Kolejnym tradycyjnym daniem, który według studentów School of Form zasłużył na wyróżnienie, są szare kluski. Naczynie Mileny Bednarczyk przybrało formę cokołu, na którego szczycie można eksponować kluskę lub pełen ich talerz.
Kluskolumna — projekt „Bulwa”
proj.: Milena Bednarczyk
„Szczudła”, Pola Oleszczyk
Potrawa Hasselback do przygotowania wymaga wielokrotności nacięć, które to zainspirowały Polę Oleszczyk do stworzenia konstrukcji Szczudeł. Na nich unosi się ziemniak, co sprawia, że można przyjrzeć mu się z każdej perspektywy.
Szczudła — projekt „Bulwa”
proj.: Pola Oleszczyk
„Pałac”, Mateusz Miszczak
Kształt obiektu zaprojektowanego przez Mateusza Miszczaka nawiązuje do bryły świątyni Taj Mahal — aby podkreślić jak istotne, wręcz sakralne, znaczenie może mieć spożywanie pierogów, którym to naczynie jest dedykowane.
Pałac — projekt „Bulwa”
proj.: Mateusz Miszczak
Pół roku pracy nad projektami pozwoliło osobom studiującym na pogłębioną refleksję nad ideą projektowania przedmiotów użytkowych o zastosowaniu w kuchni.
Powolne dochodzenie do założeń i stopniowe odkrywanie w swojej pracy zaprojektowanego obiektu zapewnia poczucie sprawczości
— komentują autorzy.
Obiekty powstałe w ramach projektu „Bulwa” zaprezentowane zostały na wystawie na BioBazarze w Fabryce Norblina w Warszawie 7 marca. Projekt zrealizowany został w ramach zajęć na School of Form na Wydziale Projektowania Uniwersytetu SWPS.
Maria Cipińska
Ilustracje udostępnione dzięki uprzejmości School of Form.
