Studenci Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej brali udział w konkursie na innowacyjne i kreatywne opracowanie zagospodarowania Skweru im. Bohdana Lacherta, jako miejsca węzłowego w przestrzeni Muranowa. Jury przyznało I miejsce zespołowi w składzie: Dominika Bojarczyk, Zuzanna Pomaska, Krzysztof Reczulski.
Celem konkursu organizowanego przez Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej było zaprojektowanie przestrzeni aktywności ekologicznej w zabudowie śródmiejskiej ze szczególnym uwzględnieniem obszarów problemowych:
- środowiska zamieszkania — relacje oraz procesy społeczne i przestrzenne,
- środowiska kulturowego — dziedzictwo kulturowe oraz tożsamość miejsca,
- środowiska naturalnego — krajobraz oraz procesy ekosystemowe w mieście,
- środowisko informacyjnego — współczesne technologie oraz procesy informacyjne.
Prace studenckie zostały wykonane w ramach seminarium projektowego Miejski Prototyp Eko-Aktywny, realizowanego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej z wykorzystaniem metody Design Thinking oraz PBL (Problem Based Learning), pod kierunkiem dr Magdaleny Grochulskiej-Salak, dr Justyny Zdunek-Wielgołaskiej, dr Kingi Zinowiec-Ceiplik oraz Jakuba Fanczuka.
I miejsce dla projektu oazy na Muranowie
© Dominika Bojarczyk, Zuzanna Pomaska, Krzysztof Reczulski.
praca zespołowa
W konkursie wzięło udział sześć studenckich zespołów trzyosobowych. Prace studentów miały uwzględniać uwarunkowania społeczne i środowiskowe w powiązaniu z tradycją i tożsamością Muranowa oraz wykorzystywać nowoczesne technologie i materiały. Zadaniem zespołów studenckich było przygotowanie koncepcji zagospodarowania terenu, które odpowiadałyby współczesnym wyzwaniom projektowym dotyczącym:
- tworzenia miejsc integracji i aktywności społecznej oraz poprawy komfortu życia mieszkańców,
- powiązania z twórczością prof. Bohdana Lacherta oraz historią, tradycją i kulturą, Muranowa.
- twórczego prośrodowiskowego rozwiązania terenów biologicznie czynnych uwzględniając potrzeby miejskiego ekosystemu,
- bioróżnorodności i retencji wody opadowej,
- wykorzystania nowoczesnych materiałów i technologii cyfrowych.
W rezultacie powstały plansze konkursowe i filmy. Jury przyznało dwie nagrody.
I miejsce — oaza na Muranowie
Jury konkursu postanowiło przyznać I miejsce zespołowi w składzie: Dominika Bojarczyk, Zuzanna Pomaska, Krzysztof Reczulski. Studenci zaproponowali ciekawe i funkcjonalne rozwiązania przestrzenne utrzymujące integralność przestrzeni publicznej z rozwiązaniami prośrodowiskowymi z użyciem nowoczesnych technologii i innowacyjnych materiałów. Zagospodarowanie skweru to interesujące wnętrze urbanistyczne umożliwiające rekreację i integrację. Autorzy pomyśleli także o retencji wody, poprawy jakości środowiska i procesów ekosystemowych.
kładka nawiązuje do projektów prof. Bohadana Lacherta
© Dominika Bojarczyk, Zuzanna Pomaska, Krzysztof Reczulski.
Jak czytamy w uzasadnieniu:
Jury doceniło decyzje projektowe dotyczące aspektów komunikacyjnych, estetycznych, użytkowych i funkcjonalnych. Za szczególnie istotne dla integracji społeczności lokalnej uznano zaprojektowanie siedzisk w cieniu kładki. W projekcie zaproponowano oporowe murki z gruzobetonu, co jest charakterystycznym elementem Muranowa. Kaskady wody nawiązują do istniejącej tu przed laty fontanny z kamiennymi żabami. Idea kładki jest nawiązaniem do pierwotnych projektów prof. Bohdana Lacherta, który projektował nad ulicami Muranowa (np. Nowolipiem) przeprowadzenie ciągów pieszych jako mostki, czy kładki. Różowawy odcień gruzobetonu nawiązuje do założeń projektowych Muranowa. Kładka mogłaby być też miejscem widowni dla koncertów i spektakli organizowanych na tarasie przy wejściu do biblioteki. [...] Na docenienie zasługują także propozycje edukacyjne, poprzez wprowadzenie kodów QR do upowszechniania informacji o architekcie, Muranowie i ekologii oraz wykorzystanie betonowych odlewów — płaskorzeźb stanowiących uhonorowanie twórcy Muranowa i informacje o historii miejsca.
Zwiększenie powierzchni biologicznie czynnych studenci osiągnęli poprzez zieleń w gruncie oraz na konstrukcjach rozpiętych pomiędzy elementami kładki. Istotną dla poprawy jakości środowiska była również propozycja izolującego od ulicy szpaleru drzew, który stanowi nawiązanie do istniejących wcześniejszych rozwiązań.
Na kolejnej stronie prezentujemy pracę która otrzymała II miejsce.
