Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Wnętrza 2021/2023”
Projekt Przychodni lekarskiej w Koronowie stanowi swego rodzaju powrót do przeszłości, a ściślej powrót do pierwotnej funkcji budynku. Bazą projektu jest zabytkowy budynek, w latach 1898–1960 pełniący funkcję Szpitala Miejskiego — pierwszego, jedynego i zarazem ostatniego w okolicy. Obecnie we wnętrzu znajdują się przedszkole oraz żłobek samorządowy.
nawiązując do historycznego charakteru budownictwa, we wnętrzu została odkryta cegła
© Izabela Meyze
Temat projektu, poza nawiązaniem do historii budynku, jest także próbą rozwiązania lokalnego problemu z dostępnością do określonych usług lekarskich. W mieście brakuje nowoczesnego, odpowiedniego ergonomicznie obiektu medycznego. Dzięki zestawieniu z sobą rozmaitych danych i analiz dotyczących liczebności mieszkańców gminy Koronowa, ich stanu zdrowia, oraz potrzeb udało się wyodrębnić najpotrzebniejsze gabinety. Placówka nie rozwiązałaby wszystkich problemów, z którymi boryka się lokalna medycyna, jednak z pewnością zniwelowałaby część istniejących ograniczeń.
Przychodnia lekarska w Komorowie, aksonometria
© Izabela Meyze
Obiekt składa się z czterech kondygnacji — piwnicy, parteru, piętra oraz poddasza. Powierzchnia całości wynosi 750 metrów kwadratowych, a projektowana przestrzeń obejmuje 293,5. Projekt wnętrza przychodni lekarskiej skupia się wokół strefy parteru oraz piętra.
Przychodnia lekarska, rzut parteru
© Izabela Meyze
Na parterze znajduje się recepcja z częścią poczekalni, punkt poboru krwi, ambulatorium, gabinety pediatryczne (z podziałem na strefy dla dzieci chorych i zdrowych) oraz pojedynczy gabinet internisty. Na piętrze zaplanowano gabinety specjalistyczne ginekologa, kardiologa oraz gabinety lekarzy internistów.
przestronne korytarze umożliwiają komfortowe poruszanie się po obiekcie osobom z niepełnosprawnościami
© Izabela Meyze
Wnętrza wyposażone są w specjalistyczne meble oraz sprzęt lekarski i spełniają ogólnie przyjęte wymagania metraży pomieszczeń medycznych. Użyte materiały poza walorami estetycznymi są także łatwe w utrzymaniu sterylności, która jest bardzo istotna w tego typu obiektach.
pomieszczenia utrzymano w barwach szałwii lekarskiej — zimnych zieleniach i fioletach zestawionych z ciepłymi odcieniami cegły
© Izabela Meyze
Dostosowanie obiektu do potrzeb osób z niepełnosprawnościami było jednym z podstawowych założeń projektowych. Wykorzystano liczne rozwiązania zgodne z zasadami projektowania bez barier. Przed wejściem do budynku znajduje się rampa wjazdowa, z której mogą także korzystać osoby z małymi dziećmi. We wnętrzu możliwa jest komunikacja między kondygnacjami dzięki podnośnikowi pionowemu. Przestronny korytarz umożliwia komfortowe poruszanie się, jego szerokość wynosi 120–150 centymetrów.
ścianki działowe oraz wewnętrzne okładziny ceglanych ścian wykonano z bezpiecznego szkła o grubości 25 milimetrów
© Izabela Meyze
Architektura łączy w sobie elementy kontrastujące — historię oraz nowoczesność. Budynek stanowi fuzję cech budownictwa z końca XIX i początku XXI wieku. Wyzwaniem było zaprojektowanie przestrzeni, która nie zrezygnuje z porządku historycznego i będzie łączyć estetykę dawnej sylwetki architektonicznej z progresywnymi elementami.
wnętrza wyposażone są w specjalistyczne meble oraz sprzęt lekarski i spełniają ogólnie przyjęte wymagania metraży pomieszczeń medycznych
© Izabela Meyze
Nawiązując do historycznego charakteru budownictwa, we wnętrzu została odkryta cegła, która oryginalnie pojawia się na elewacji budynku, a ściany zostały zabezpieczone przeszkleniami wykonanymi z szyby pancernej o grubości 25 milimetrów. Kolorystyka wnętrz została zainspirowana odcieniami szałwii lekarskiej, znanej z właściwości leczniczych. W pomieszczeniach dominują odcienie chłodnej zieleni oraz fioletu, które są typowe dla tej rośliny.
Izabela MEYZE
Ilustracje © Autorka
