Karolina Domańska z Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej zaprojektowała wieżę widokową przy mokradle Big Slough w Południowej Dakocie. Wykonany z drewna CLT obiekt, to odpowiedź na wyzwanie międzynarodowego konkursu The Legendary Highway 14 Tower. Praca studentki, jako jedyna z Polski, znalazła się na krótkiej liście konkursowej.
Uczestnicy konkursu platformy Buildner mieli za zadanie zaprojektować wieżę widokową i elementy krajobrazu pasujące do naturalnego i historycznego kontekstu miejscowości De Smet. De Smet to małe miasteczko liczące około tysiąc mieszkańców, położone przy Route 14 w Południowej Dakocie w Stanach Zjednoczonych. Jego pierwszymi mieszkańcami była rodzina Laury Ingalls Wilder, pisarki i autorki serii książek „Domek na prerii”. Miejsca związane z jej życiem są największą atrakcją turystyczną De Smet. Okolicę ubogacają także malownicze ekosystemy — Silver Lake i mokradła Big Slough.
plan mokradeł Big Slough i lokalizacja wieży
© Karolina Domańska
Celem konkursu było więc promowanie lokalnej i regionalnej turystyki, przy jednoczesnym priorytetowym traktowaniu dostępności, bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju. Preferowaną, przez mieszkańców De Smet formą obiektu architektonicznego miała być wieża o tradycyjnym kształcie, z której można obserwować jezioro oraz mokradła Big Slough. Zwracano także uwagę na zachowanie równowagi między naturą a innowacyjną architekturą.
wieża wykonana jest z drewna CLT
© Karolina Domańska
Polka na shortliście
W regulaminie zachęcano do składania propozycji z wykorzystaniem materiałów, systemów i technik o niskim zużyciu energii i odporności na czynnik atmosferyczne, a także uwzględniających modułowe rozwiązania, które ułatwią montaż i późniejszą naprawę. Punktowane były całościowe projekty obejmujące szklaki turystyczne i platformę widokową. Wieża miała mieścić do 30 osób, mieć więcej niż jedną platformę widokową, a każda z nich miała wynosić 8 do 12 metrów kwadratowych.
Prace zgłoszone na konkurs oceniało jury w składzie: Nina Aalbers (MAKEN), Xuanru Chen (ZJJZ Atelier), Tue Foged (EFFEKT), Anne Cecilie Haug (Snøhetta), Euan Millar (Icosis Architects), Rok Oman (OFIS), Tom Schroeder (Patkau Architects), Jan Vondrák (Mjölk) oraz Kyle Lee (komisarz hrabstwa Kingsbury). I Nagrodę otrzymał Jordan Paul Scheuermann ze Stanów Zjednoczonych. Przyznano także cztery nagrody główne, sześć wyróżnień oraz ogłoszono krótką listę konkursową. To właśnie na niej, jako jedyny z Polski, znalazł się projekt By the Way Tower autorstwa Karoliny Domańskiej z Politechniki Lubelskiej!
model wieży widokowej
© Karolina Domańska
przedłużenie ścieżki spacerowej
Główną inspiracją mojego projektu była piesza ścieżka poprowadzona wzdłuż mokradła Big Slough. W strategii miasta zostało zaplanowane przedłużenie tej trasy spacerowej przez bagienny teren, aby połączyć miasto z historycznymi miejscami powiązanymi z postacią Laury Ingalls Wilder. Moje założenie integruje punkt obserwacyjny ze ścieżką turystyczną tak, aby zachęcić większą ilość osób do skorzystania z atrakcji — tłumaczy Karolina Domańska.
rzuty platform
© Karolina Domańska
Wieża widokowa projektu polskiej studentki została umieszczona jako swoista przeszkoda na ścieżce, a jej komunikacja wewnętrzna została zaplanowana w taki sposób, aby schody stanowiły kontynuację trasy, która owija się coraz wyżej dookoła konstrukcji, a następnie opada, aby podążać dalej wzdłuż mokradła. Autorka zaproponowała dwa niezależne ciągi schodów po zewnętrznej stronie, co umożliwiło nadanie im funkcji wielopoziomowego tarasu widokowego, pozwalającego w zróżnicowany sposób obserwować okolicę.
wyraziste schody są kontynuacją trasy spacerowej
© Karolina Domańska
wieża widokowa z CLT
W wieży znajdują się dwie platformy — wewnętrzna, umieszczona w połowie wysokości oraz zadaszona platforma widokowa znajdująca się na szczycie obiektu. Aby umożliwić osobom starszym i z niepełnosprawnościami skorzystanie z atrakcji, w środku budowli jest dźwig osobowy, zatrzymujący się na obu platformach.
Autorka chciała wykorzystać materiał, który w pewnym stopniu pozwoliłby na zlanie się z otoczeniem.
Równie ważnym czynnikiem była kwestia ochrony środowiska, tak aby wytworzony przez człowieka obiekt nie miał negatywnego wpływu na przyrodę. Naturalnym rozwiązaniem był więc wybór drewna o jasnym kolorze, zlewającym się z bagiennymi trawami, które przez większość roku mają suchy, ciepły odcień. Wyborem było drewno klejone krzyżowo CLT, z którego została wykonana zarówno konstrukcja wieży, jak i elementy architektoniczne — dodaje studentka.
