Małgorzata TOMCZAK
architektura kryzysu klimatycznego
Kryzys klimatyczny jest faktem. Przy czym nie mówimy tu o zmianach klimatu, bo te zachodziły na przestrzeni dziejów cały czas. Mówimy o głębokim kryzysie, z którym wszyscy musimy się teraz zmagać.
Architektura w znacznym stopniu przyczynia się do emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Jeśli zliczy się wszelkie działania, nie tylko te wynikające z powstania i eksploatacji budynku, ale też produkcji materiału i technologii, zużycia zasobów naturalnych, może odpowiadać nawet za około 40 procent całej emisji gazów cieplarnianych. To działa na wyobraźnię.
Jeżeli nie zaczniemy przeciwdziałać dalszym zmianom, grozi nam katastrofa ekologiczna ze wszelkimi tego skutkami.
Dlatego Drogie Architektki i Architekci, Studentki i Studenci,
APELUJEMY, żebyście na każdym etapie Waszej pracy projektowej, podejmowali świadome decyzje uwzględniające zagrożenia ekologiczne i zmiany klimatu.
Już coraz mniej interesują nas wszystkich zabawy formalne. Era stararchitektów stawiających pomniki swojemu ego dobiegła końca. Dobry architekt rozwiązuje problemy i myśli przede wszystkim o potencjalnym użytkowniku i jakości, jaką niesie w sobie architektura. Wielu z Was tak właśnie podchodzi do tego zawodu, co ogromnie wspieramy i doceniamy.
Nadeszła era etyki i wiedzy — budujmy ją więc solidarnie wszyscy.