Wyróżnienie
5 000 złotych

autorzy
Helena Kułak-Świerblewskiej ze Skwierzyny, Jakub Cap z Warszawy oraz Katarzyn Ferster z Gorzowa Wielkopolskiego

opis koncepcji
Popiersie zostało umieszczone na kamiennej kolumnie o wysokości 3 m do podstawy popiersia. Pomnie stanowi punkt kulminacyjny/dominantę zaprojektowanego otoczenia utworzonego poprzez oparte na łukach miedziane przegrody. W nawiązujących do łuków przegród, łagodnych kształtach została zamknięta posadzka kamienna o ciepłym odcieniu, którą przecina
betonowa wstęga. Wstęga umownie wyznacza granicę pomiędzy główną, najbardziej reprezentacyjną stroną kompozycji, frontalnie zwróconą do głównego traktu pieszego, a wnętrzem utworzonym w głębi założenia. Wnętrze posiada bardziej wyciszony charakter, zaprojektowana w nim ławka, otoczona przez zieleń, umieszczona jest naprzeciw tablicy informacyjnej. Tablica informacyjna zawiera notę biograficzną Gabriela Narutowicza opisującą jego dokonania zarówno jako polityka jak również inżyniera i profesora związanego z budownictwem wodnym i regulacją rzek. Druga ławka, od strony traktu pieszego, zwrócona jest w kierunku rozciągającego się za nim terenu zieleni

opinia jury

Sędziowie docenili kompozycję jako próbę zdynamizowania formy pomnika. Aby to osiągnąć projektanci wykorzystali przegrody wykonane z miedzi. Wydzielenie z ich pomocą różnych przestrzeni sprawia, że projektowana forma w ciekawy sposób wpisuje się w obecne i docelowe zagospodarowanie placu. Zastosowany materiał, dzięki właściwości pokrywania się patyną zapewnia zmienność elementów rzeźbiarsko-architektonicznych. Kolor miedzi może także dawać ciekawe efekty w zależności od kierunku padania światła słonecznego.

Sędziowie ocenili jednak miedziane przegrody jako zbyt ciężkie elementy tła, dominujące nad roślinnością i popiersiem, dzielące przestrzeń placu, stanowiące barierę wizualną i fizyczną. Ponadto, tworzą one zakamarki, które w ocenie sędziów stanowią zaproszenie do aktów wandalizmu.