Wyróżnienie (ex aequo)
10 000 zł brutto
autor
Maciej Bojarczuk
opinia sądu konkursowego
Praca doceniona za konsekwentnie przeprowadzoną próbę reinterpretację tradycyjnej zasady organizacji pomieszczeń wokół centralnego masywnego trzonu z usytuowanym z nim pomieszczeniem oraz trafne rozwiązania szczytów domu. Jury konkursowe odczytuję projekt jako autorski głos ciekawie polemizujący z samą koncepcją tradycji i dziedzictwa w architekturze. Jakby architekt/tka zdawał się mówić iż dosłowne wpisanie się w kontekst jest zarazem konieczne jak i nie do końca możliwe do pogodzenia ze współczesnością. Projekt opiera się na grze przeciwstawności i uwypuklonych dualizmach. Od ulicy, projektowany dom jest archetypalny (murek, dach, dwa okna i drzwi), natomiast od ogrodu jest ikonoklastyczny (ząbki, fotowoltaika i kalifornijskie przeszklenia). Od zewnątrz bogato zdobiona drewniana elewacja z polichromią, natomiast w środku ograniczona paleta surowych materiałów konstrukcyjnych. Proponowana organizacja rzutu wokół komino-jadalni jest nowoczesna w wyrazie graficznym, natomiast dość zachowawcza w podziale funkcji (np. wydzielenie kuchni umożliwia bardziej tradycjonalne użytkowanie). Projekt stanowi wkład w debatę na temat architektury w krajobrazie kulturowym, przypominając nam iż dziedzictwo nie jest nudne, gładkie i przewidywalne ale niczym wzory kurpiowskie, jest odważne, różnorodne i ekscentryczne.
walory pracy
Centralnie usytuowany komin
Dwuspadowy, masywny dach
Charakterystyczne proporcje domu
Deskowana elewacja z detalami nawiązującymi do tradycyjnych (np. romby, romboidalne okienko)
Intrygująca i dobrze opisana koncepcja rozwiązań materiałowych i instalacyjnych.
Ciekawe podejście low-tech do kwestii budownictwa środowiskowo odpowiedzialnego.
