III Nagroda

12 000 złotych brutto

Pracownia,

topoScape, Archigrest

Zespół autorski

Justyna Chmielewska (Amsterdam), Magdalena Popińska (Warszawa), Krzysztof Popiński (Warszawa), Anna Jackiewicz (Warszawa)

Uzasadnienie Jury

Praca realizuje większość postulatów wyrażonych w wytycznych do konkursu. Zachowano sugerowane strefowanie parku. Strefa wejściowa północna (Część studialna) dość dobrze rozwiązana, gdzie wątpliwości może budzić jedynie mocno rozdrobniony układ szaty roślinnej wpływający negatywnie na komunikację i przemieszczanie się dużej liczby użytkowników metra. Ciekawie rozwiązane połączenie strefy wejściowej z parkiem poprzez ciąg pieszy zakończony widokiem łąki. Strefa wejściowa południowa (przy „Kamieniu”) zdaniem Sądu konkursowego nie rozwiązana. Strefa aktywności zaprojektowana prawidłowo z zalecanym programem. Strefa łąki rekreacyjnej spełnia oczekiwania Organizatora, aczkolwiek wątpliwości budzi lokalizowanie elementów programu skupione w południowej części łąki oraz nie w pełni uzasadniony układ ścieżek i placów przy podeście widokowym.

Dobrze zaaranżowana ścieżka nadwiślańska z systemem małych placyków. Promenada (ul. Wybrzeże Puckie) z podziałem na ruch rowerowy i pieszy oraz uwzględnione powiązania z planowanymi osiedlami na terenie dawnej fabryki samochodów osobowych na Żeraniu. Wątpliwości Sądu budzi dość rozbudowany i przez to „agresywny” krajobrazowo układ ramp i schodów na zachodniej skarpie wału. Układ komunikacji wewnętrznej parku konsekwentny, aczkolwiek zbyt rozbudowany, co stoi w sprzeczności z zasadą ochrony cennych siedlisk. Wątpliwości Sądu konkursowego budzi zlokalizowanie trapów i pomostów drewnianych na terenach narażonych na częste zalewanie pod skarpą ścieżki nadwiślańskiej oraz na terenie muraw napiaskowych. Mało czytelny sposób zachowania istniejących elementów przyrodniczych takich jak rzeka kwiatów czy pole lnu.

Sąd Konkursowy zdecydował o przyznaniu III nagrody za:

• bardzo dobry schemat ukazujący w całościowym ujęciu zmienność przyrodniczą w kontekście pór roku oraz aktywności rzeki Wisły i możliwe w danym okresie aktywności w parku – duża wartość edukacyjna i możliwość dobrego programowania,

• konsekwentny układ i forma komunikacji na terenie parku przy jednoczesnej zmienności wykończenia materiałowego powierzchni ścieżek, aczkolwiek układ zbyt rozbudowany,

• podesty widokowe z możliwością korzystania przez osoby o szczególnych potrzebach, aczkolwiek bez zadaszenia.