III Nagroda
20 tys. zł brutto

projekt
PRAZA architekci

opinia jury

W potężnej, prostopadłościennej ceglanej bryle zmieszczono kompletny zadany program funkcjonalno-użytkowy. Zabiegiem podziału fasady na strefy poziome („piwnice”-„usługi”-„mieszkania”) oraz sekcje pionowe (sugestia szczytów kilku kamienic) starano się uniknąć zdominowania kameralnej przestrzeni otoczenia i powtórzyć skalę historycznych budynków starówki.

Przeniesienie głównej sali widowiskowej na 300 osób na poziomy +1 i +2 pozwoliło na stworzenie osi kompozycyjno-funkcjonalnej w poziomach -1 i +/-o łączącej wejście od strony rynku z zielonym pasażem biegnącym od strony zachodniej. Od tej też strony, w przestrzeni holu przy wejściu głównym zlokalizowano rzeźbiarskie, wachlarzowe schody przełamujące ortogonalną estetykę budynku.

Salę widowiskową zaprojektowano z właściwym rozdziałem dróg widza, aktorów i obsługi sceny.

Zapewniono oświetlenie naturalne wielu sal dużymi, kwadratowymi oknami.

W zakresie energoefektywności budynku przewidziano — poza opisaną wysoką izolacyjnością przegród z eliminacją mostków cieplnych — wiele innych rozwiązań technicznych jak panele fotowoltaiczne, kolektory słoneczne, rekuperację czy odzysk wody deszczowej (szara woda).

Sąd konkursowy uznał za przesadny niczym nieograniczony wgląd do wnętrza budynku, w tym sal zajęć, przez kilkadziesiąt ogromnych okien (każde o wymiarze około 3 × 3 m). Skala przeszkleń kłóci się też z podkreślaną w opisie ideą budynku pasywnego, zwłaszcza że znakomita większość okien znajduje się na fasadzie północnej.

Wątpliwości Sądu budzi też odległa droga od wejścia głównego na poziomie -1 do sali widowiskowej, która znajduje się na poziomie +1 (i +2).