I Nagroda
50 000 zł brutto
i zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na wykonanie usługi na podstawie wybranej pacy konkursowej

projekt
TŁO Michał Sikorski Architekt

zespół autorski
Michał Sikorski, Nicolo Signori, Anna Nauwaldt, Michalina Kubiak, Natalia Budnik

współpraca
Jan Jabłoński, Mateusz Zawadzki, Pola Machinska, Justyna Zawada, Michał Salamonowicz, Aleksandra Kędziorek, MIOVIZ, Fundacja BRDA

uzasadnienie Sądu Konkursowego

I Nagrodę przyznano za trafne wpisanie projektu w misję, plany i potrzeby Muzeum — zarówno funkcjonalne, jak i symboliczne. Splatając w jeden gest reinterpretację przeszłości z refleksją na temat współczesności i przyszłości projektanci w sposób świadomy zdecydowali się na użycie materiałów pochodzących z odzysku, minimalizując ślad węglowy obiektu i ograniczając zużycie zasobów naturalnych. Wszystkie zaś nowe elementy projektowane będą zgodne z zasadą design for disassembly, czyli zakładając ponowne ich wykorzystanie, wprowadzając do dyskusji refleksję nad pełnym cyklem życia budynku.

Projekt jest wyraźnym sygnałem w przestrzeni miasta zaznaczającym istnienie Muzeum Architektury — jedynej takiej instytucji w kraju i jednej z nielicznych w Europie. Proponując przeniesienie na zewnątrz do przestrzeni miejskiej na elewację budynku ekspozycji złożonej z elementów i detali nieistniejących już obiektów architektonicznych, wprowadza to rozwiązanie jako strategię projekt kuratorski, który zrealizowany ma być we spółpracy z zespołem Muzeum. 

Odwołano się jednocześnie do tożsamości instytucji, której misją w początkowych latach istnienia było dokumentowanie procesu odbudowy zniszczonego wojną miasta, a także kolekcjonowanie materialnych pozostałości zniszczonych budynków.

Ważnym gestem architektonicznego ustępstwa — i subtelnym nawiązaniem do tradycji miejsca — jest umieszczenie w obrębie elewacji donic, z których wyrastające pnącza porosną gmach, nakładając na niego dodatkową, biologiczną warstwę, podobną do tej, która porasta historyczną siedzibę muzeum.

Autorzy nagrodzonej pracy dostrzegli też różnorodność i potencjał przestrzeni publicznych otaczających siedzibę muzeum. W interesujący sposób definiują każdą z nich, programując różnorodne funkcje — kontemplacji, spotkań, eksperymentów, projektując odpowiednie wyposażenie pod kątem różnorodnych użytkowników i zróżnicowanych aktywności oraz proponując charakterystyczne zestawy roślin.