I Nagroda

9 000 zł brutto wraz z zaproszeniem do negocjacji celem zlecenia sporządzenia dokumentacji projektowej dla realizacji projektu

Zespół projektowy

Łukasz Stępnik, Łukasz Kowalski, Milena Trzcińska

Uzasadnienie kapituły

Zwycięska praca zwróciła uwagę Kapituły nowatorskim podejściem do tematu międzypokoleniowej zabawy i integracji dzieci i dorosłych o różnym stopniu sprawności.

Projekt zaskoczył Członków Kapituły, ponieważ Autorzy zaprojektowali przestrzeń zabawy na osiedlu w sposób niestandardowy, tj. bez użycia typowych sprzętów i zabawek. Abstrakcyjnie potraktowane przyrządy zabawowe i rekreacyjne tworzą bowiem przestrzeń inkluzywną – bez stygmatyzacji i podziału na osoby w pełni i mniej sprawne.

Projektanci uwzględnili rekomendowane przez organizatorów strefowanie placu zabaw, przy czym praca wyróżniła się sposobem, w jaki projektowany plac zabaw pobudza wyobraźnię dzieci i dorosłych.

Każda ze stref to inna „wyspa” dryfująca w morzu zieleni, a razem tworzą one „archipelag”.

Uwagę Członków Kapituły zwróciła także wrażliwość z jaką potraktowany został kontekst przyrodniczy – wyposażenie placu zabaw tworzy spójną całość z otaczającą przyrodą, przenikają się one wzajemnie. Wykorzystane materiały zarówno w sprzętach jak i nawierzchniach pieszych są naturalne: drewno, kamień, wiklina. Ważnymi elementami aranżacji przestrzeni placu są też różnorodne nasadzenia.

Krajobraz placu zabaw będzie zmieniał się wraz z porami roku, a także z upływającym czasem. Jak zakładają Członkowie Kapituły, projektowany plac zabaw z pewnością każdego dnia zaskoczy swoich użytkowników innymi zjawiskami. Zaaranżowanie przestrzeni rekreacyjnej z poszanowaniem dla flory i fauny, a także z akceptacją zmian jakie w niej zachodzą, niesie za sobą ważne walory edukacyjne. Dziecko zaczyna rozumieć, że jest spójną i nierozerwalną częścią świata, który je otacza i jako człowiek, może mieć realny wpływ na jego stan i kondycję.

Uwagę Członków Kapituły zwróciło także abstrakcyjne potraktowanie form użytkowych. Nie mają one na celu dosłownego naśladownictwa „Świata dorosłych” jak wiele katalogowych zabawek, wykorzystywanych na deweloperskich inwestycjach. Dają dziecku swobodę interpretacji i użytkowania. Nie został tu z góry zaplanowany cel i funkcja.

Co najistotniejsze, dzieci o różnym stopniu sprawności mogą bawić się wspólnie, na różne sposoby doświadczając przestrzeni. Wiklinowy labirynt-tunel na „wyspie tajemnic” może przemierzyć zarówno dziecko poruszające się na wózku, jak i pieszo, czy nawet czołgając się, albo pełzając.

W „zagajniku” możemy się wyciszyć – znajdzie się tu miejsce i dla dzieci, i dla rodziców łaknących odpoczynku. Cała aranżacja tej wyspy to drzewa i elementy wykonane z drewna, naturalnego, nieoprawionego – także pociętych pniaków.

Bardzo istotne dla pozytywnej oceny Kapituły było to, że projekt, jawiący się na reprezentacyjnych rysunkach i wizualizacjach jako fantastyczny, może nieco przeestetyzowany miraż i dziecięca fantazja, jest też dobrze opracowany technicznie. Szczegółowe rysunki – przekroje, widoki, rzuty, a także dokumenty takie jak opis techniczny, harmonogram i kosztorys są opracowane zadowalająco, na etapie pracy koncepcyjnej.

Ważną cechą projektu jest też to, że choć proponuje rozwiązania niestandardowe i wymagające autorskiego nadzoru oraz dopracowania, nie są one drogie i trudne w realizacji. Mamy nadzieję, że będzie to projekt pilotażowy, którym z powodzeniem będziemy mogli się inspirować w różnych lokalizacjach w Polsce.