Pawilon Roberta Olnicka – izotropowa przestrzeń, gdzie każdy kąt jest taki sam

Alberto Campo Baeza

Alberto Campo Baeza urodził się w Valladolid, jednak od drugiego roku życia mieszkał w Kadyksie, gdzie doświadczył światła, które stało się istotą jego twórczości. Jest profesorem na Wydziale Architektury w Madrycie (ETSAM), gdzie przez ponad 35 lat zajmował stanowisko profesora zwyczajnego. Wykładał również na ETH w Zurychu, EPFL w Lozannie, Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii, Kansas State University, Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie, a także, w 2016 roku, w Szkole Architektury w Tournai w Belgii.

Jego twórczość jest szeroko uznawana i doceniana. Do najważniejszych realizacji należą domy Turégano i de Blas w Madrycie, Casa Gaspar, Casa Asencio oraz Casa Guerrero w Kadyksie, Casa Rufo w Toledo, Casa Moliner w Saragossie, a także Olnick Spanu House w Garrison w Nowym Jorku, Dom Nieskończoności w Kadyksie oraz Raumplan House w Madrycie.

Jest autorem licznych książek, w tym „La Idea Construida” (Zbudowana Idea), „Pensar con las manos” (Myślenie rękami) oraz „Principia Architectonica”, które ukazały się w ponad 30 wydaniach i w wielu językach.

Campo Baeza wierzy, że architektura to „zbudowana idea”, a jej głównymi składnikami są grawitacja, która tworzy przestrzeń, oraz światło, które buduje czas. Jego prace były prezentowane na licznych wystawach, w tym w Crown Hall projektu Miesa van der Rohe na IIT w Chicago, w Bazylice Palladiana w Vicenzy, w Urban Center w Nowym Jorku, w kościele św. Ireny w Stambule oraz w Tempietto San Pietro in Montorio w Rzymie.