lub
Architektura nadzoru
Architektura nadzoru
architektura nadzoru
Zwykło się mówić, iż architektura to sztuka ograniczania przestrzeni. Wyznaczania granic między tym co wewnętrzne i zewnętrzne, tym co prywatne i publiczne, tym co dostępne i niedostępne. W kontekście rozmowy o tworzeniu architektury penitencjarnej bądź architektury budynków o zaostrzonej kontroli (rozmowy, która pojawia się bardzo sporadycznie na forach architektonicznych), słowo „ograniczanie” nabiera znaczenia szczególnego, w którym ów aspekt tworzenia barier, dostępności i niedostępności wysuwa się na plan pierwszy. Ograniczenie w tym przypadku ma za zadanie nie tyle kształtować przestrzeń, co ludzi — ich zachowania, interakcje, skłonność do podporządkowania się regułom. Tymczasem w szerszym kontekście jest to architektura przede wszystkim prospołeczna, której zadaniem jest przywracać człowieka, jako podmiotu, społeczeństwu — resocjalizować, wychowywać, wspierać w wychowywaniu.
W publikacjach, na które trafią Państwo w bieżącym numerze pisma nie sposób nie zauważyć pewnego kontrastu — kontrastu świadomie zaakcentowanego, potwierdzającego fakt kolosalnej rozbieżności, przede wszystkim formalnej i estetycznej, pomiędzy architekturą penitencjarną w Polsce i za granicą; fakt, który (rzekłby niejeden postępowy architekt) wskazywałby na to, że mamy sporo do nadrobienia bądź (rzekłby przeciętny mieszkaniec Polski) pozostajemy w zdrowy sposób zdystansowani do nazbyt liberalnego Zachodu.
W więzieniu w austriackim Leoben oprócz strażników, więźniów wychowuje, przynajmniej w założeniu, wszechobecna sztuka współczesna. W najnowocześniejszej polskiej jednostce tego typu — w piotrkowskim areszcie — zwracamy uwagę przede wszystkim na ilość, solidność i różnorodność zabezpieczeń, architektura sprowadzona do funkcji jest zaledwie tłem. Pokazanie szansy i namiastki godnego życia kontra przekryta siatką klatka spacerniaka; próba uwrażliwienia kontra wrzucenie w schemat; kontrolowane otwarcie kontra superkontrolowane zamknięcie.
Odpowiedź na pytanie, jak powinna wyglądać architektura „zamknięcia” nie jest łatwa i trudno ją jednoznacznie określić. Akceptując inność, nie lekceważąc i nie wykluczając jej, dajemy zarazem szansę. W kontekście debaty o wpływie przestrzeni na efekty resocjalizacji, na pytanie o kształt tej przestrzeni nasuwa się odpowiedź: „tak jak każda, powinna być tworzona z myślą o użytkowniku”. Indywidualne podejście w tym przypadku jest jednak, co oczywiste, utopią — i z przyczyn społecznych, i ekonomicznych.
Sylwia Ratajczyk
WYDARZENIA
-
Nagrody rozdane (Magda Broniatowska) 14
-
Pozostało tylko zbrojenie (Anna Pleszko) 16
-
Nagroda im. Macieja Nowickiego (Małgorzata Tomczak) 17
-
Hiszpańskie dyplomy (Agnieszka Stępień) 18
-
Wycinanka (Marta Boguta) 19
-
Architektura dla ikon (Paweł Kraus) 20
-
Muzeum nie dla sztuki (Paweł Kraus) 21
-
Świeże spojrzenie na przestrzenie (Agnieszka Szeffel) 22
-
Publiczne pole walki (Magdalena Sądel) 22
-
Betonowe „abrakadabra” (Filip Daszkiewicz) 23
-
Debaty nad krajobrazem (Agnieszka Stępień) 23
-
Sztuka w szpitalu psychiatrycznym (Justyna Niewiara) 24
-
Zuryskie pokoje (Jerzy Wilk) 24
-
Architektura rozwijana w czasie (Barbara Stec) 25
-
Miejska Biblioteka Publiczna w Jaworznie 26
-
Informacje o konkursach, zaprosili nas… 27
-
Budowniczowie chińskiego raju (Anna Pleszko) 28
- Bastion – Marcin Molenda (Agnieszka Szeffel) 30
TEMAT NUMERU: ARCHITEKTURA NADZORU
-
re: socjalizacja 34
Agnieszka Sutkiewicz
teatr więzienia wczoraj i dziś — socjologiczne i psychologiczne aspekty projektowania
architektury penitencjarnej -
w trosce o człowieka (s.39)
Paweł Kraus
zakład karny w mieście na przykładzie projektu dyplomowego Agnieszki Sutkiewicz -
w złotej klatce 40
Weronika Boszko
Centrum Sprawiedliwości w Leoben, proj.: hohensinn architektur -
w polskim Alcatraz 48
Katarzyna Siwiec
Areszt Śledczy w Piotrkowie Trybunalskim, proj.: PPiRI „Bipro-Bumar” Sp. z o.o. -
więzienia w Polsce: 2008 (s.53)
Marcin Molenda
relacja na temat sytuacji polskiego więziennictwa -
wakacje pod paragrafem 54
Eckhard Gerber
zakład karny dla młodocianych przestępców w Raßnitz, proj.: Gerber Architekten -
szpital przemienienia 58
Maciej Kudłacik
szpital psychiatryczny Bichat w Paryżu, proj.: Emmanuelle Colboc -
na straży 66
Sylwia Ratajczyk
Komenda Powiatowa Policji w Olkuszu, proj.: BPB „Projektus” Sp. z o.o. -
ARCHIWIRTUALNOŚCI
panomapticon 72
Tomasz Stanisławczyk
projekt przebudowy więzienia Koepel w Arnhem, proj.: OMA -
ROZMOWY A&B
obrazy miasta 76
Magdalena Sądel
rozmowa z Wojciechem Gilewiczem -
DESIGN
Zapis aury 80
Paweł Kraus
biżuteria marki Lua Lua Justyny Niewiary -
WSPOMNIENIA I REFLEKSJE
„Śmierć przez przeciętność. Wspomnienia architekta” 82
Wojciech Albert Leśnikowski
„Pod wiatr” — czternasta część autobiografii Wojciecha Leśnikowskiego