Małgorzata TOMCZAK
Wielkie projekty
Jednym z najważniejszych wielkich projektów dla Krakowa był tzw. Plan regulacyjny Wielkiego Krakowa. W 1909 roku Rada Miasta pod naciskami opinii publicznej zdecydowała o przeprowadzeniu konkursu urbanistycznego na koncepcję zagospodarowania nowych dzielnic przyłączonych do Krakowa. Prezydentem był wtedy Juliusz Leo.
Dzisiaj wracamy do tematu wielkich projektów. W Krakowie, na terenach po byłym Szpitalu Uniwersyteckim powstaje nowa dzielnica — Wesoła. We Wrocławiu od przeszło dekady projektowane są Nowe Żerniki, Elbląg wciąż prowadzi swoją retrowersję.
Prezentujemy też projekt wielkiego i spektakularnego przeobrażenia Muzeum Fotografii — dla tej małej i prowincjonalnej do niedawna instytucji otwiera się nowy etap: trzy oddziały i odpowiednie miejsce na mapie polskiego muzealnictwa. Takiego rozwoju instytucji w tak krótkim czasie trudno w Polsce szukać.
Wielkie projekty wymagają wielkich wizji. Te z kolei wymagają czasu. Nie wystarczy działać zgodnie z prawem, bo to nie jest kolejne osiedle deweloperskie z placem na środku i parkingami dookoła. Warto prócz konsultacji społecznych sięgać po takie narzędzia, jak warsztaty urbanistyczne czy konkurs urbanistyczny. Dają one pogląd na to, w jaki sposób definiować plan miejscowy. Pokazują, jakie są możliwości w kształtowaniu planu przestrzenno-użytkowego. Skorzystał na tym Wrocław, a ostatnio również Dąbrowa Górnicza. Nie skorzystał na razie Kraków. Jest jeszcze jednak czas (ale też nadzieja, wszak ta umiera ostatnia), żeby podążyć śladem wielkich krakowskich prezydentów.
