I Nagroda
35 000 zł
autorzy
M.O.C. Architekci
zespół projektowy
Błażej Janik, Ewa Janik, Robert Machura, Bartosz Plaza
opis projektu
Idea projektu opiera się na wprowadzeniu zadaszonych dojść do budynków oraz wytworzeniu sekwencji przestrzeni publicznych przy użyciu tych zadaszeń i palisad.
Teren I
W projekcie wprowadzono dwa główne ciągi piesze łączące ulicę Matejki i ulicę 3 Maja, obsługę komunikacyjną strefy zapleczowej wraz z dojazdem dla osób niepełnosprawnych przy budynku Poczty Polskiej oraz dwie podstawowe przestrzenie publiczne: plac główny przed wejściem do urzędu gminy i strefę leśną od strony północno-zachodniej z placem zabaw i rzeźbami R. Kapuścińskiego i H. Sznajder.
W przebudowywanym budynku urzędy gminy zaprojektowano płaskie dachy. Na parterze zaproponowano jeden poziom posadzki holu, zachowując różnicę wysokości wejścia względem terenu od strony parku leśnego. Przestronny hol mieści stanowiska obsługi mieszkańców oraz strefę poczekalni. Na pierwszym piętrze zaprojektowano salę konferencyjną (salę rady gminy) wraz z pomieszczeniami dodatkowymi oraz dział księgowości. Na drugim piętrze przewidziano pomieszczenia biurowe.
Budynek pawilonu (budynek na działce nr. 968) został usytuowany równolegle do ulicy 3 Maja, wydzielając strefę leśną od ulicy, otwierając się tarasem i strefą kawiarni na strefę leśną. Od ulicy usytuowano placówkę banku, kiosk, punkt informacyjny i toalety publiczne. Działka przeznaczona na parking została zagospodarowana w sposób uporządkowany, wykorzystując potencjał terenu.
Architektura nawiązuje do pionowego rytmu drzew, wprowadzono gęste podziały w wyższych partiach elewacji jak korony drzew, rzadkie podziały niżej, jak ich pnie. W projekcie zaproponowano naturalne materiały jak drewno i kamień.
Teren II
Układ urbanistyczny składa się z dwóch budynków połączonych pergolą i zadaszeniem. W budynku bliżej ulicy 3 Maja zlokalizowano drobne usługi, w budynku w głębi działki usytuowano Centrum Usług Społecznych. Obie kubatury połączono zadaszeniami, pod którymi mieści się targowisko oraz strefa dojścia. Wewnątrz zadaszeń utworzono strefę sportowo-rekreacyjną przeznaczoną na boisko do buli, gry w badmintona i relaksu. W budynku CUS zlokalizowano biuro obsługi mieszkańca z pomieszczeniami biurowymi, świetlicą i magazynem na sprzęt targowy. W części kubatury od strony ulicy 3 Maja zaprojektowano drobne usługi dostępne od strony ulicy. Targowisko usytuowane pod zadaszeniem włączone zostało w całą strukturę przestrzenną i składa się z 12 stanowisk.
Architektura zgodnie z ideą projektu nawiązuje estetycznie do obiektów zaprojektowanych z obszarze T1. W projekcie przewidziano rozwiązania proekologiczne m.in. wysoką termoizolacyjność i szczelność przegród budowlanych, wysoko-energo-efektywne instalacje sanitarne, panele fotowoltaiczne, kolektory słoneczne, energooszczędne oświetlenie.
opinia jury
Rewitalizacja, która jest tematem koncepcji konkursowej, obejmuje działania przestrzenne — architektoniczne i urbanistyczne stanowiące propozycję zmian, jakie spowodują, że na terenach objętych jej zakresem będzie się mieszkańcom i użytkownikom lepiej żyło i pracowało. Praca nagrodzona została stworzona z tą myślą przewodnią przeprowadzona w sposób klarowny, z uwzględnieniem wzmocnienia potencjałów terenu I i terenu II oraz zminimalizowaniem ich deficytów. Potencjał terenów — bogactwo zieleni, niska intensywność zabudowy i jej humanistyczna skala zostały w projekcie umiejętnie wykorzystane i wzmocnione, deficyty zaś, w tym nieuporządkowanie zagospodarowania przestrzeni poprzez chaotyczny układ brył i terenów między nimi, przypadkowość układu dróg, słabość obsługi komunikacyjnej zostały zredukowane w ramach spójnej i atrakcyjnej koncepcji architektoniczno-urbanistycznej z wymaganymi i trafnie zinterpretowanymi elementami programowymi.
Artykulacja brył i ich rozwiązania elewacyjne podążają za ogólną koncepcją uporządkowania przestrzeni zaprezentowaną we współczesny sposób na diagramach i następnie przeniesioną na dyspozycje poszczególnych brył i relacje między nimi w formie proporcjonalnie ukształtowanych zielonych placów. Rytmika pionowych podziałów ścian odnosi się do wszechobecnej zieleni, dając w efekcie propozycję spójną i skromną , czytelną w architekturze obiektów tak na terenie I jak i na Terenie II. Rezultatem tego jest pożądana spójność zagospodarowania obu tych terenów pomimo rozdzielenia ich lokalizacji. Motyw prowadzących zadaszeń — pergoli ułatwia poruszanie się po obu terenach i odnajdywanie poszczególnych funkcji przy nich zlokalizowanych.